پریسا حسینی الاصل - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،
مهتاب باقی زاده حکاک - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،
محمدهادی مهدی نیا - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

امروزه در بسیاری از شهرهای کشور به دلیل افزایش جمعیت، مهاجرت های بی رویه و توسعه افقی شهر، عدم خدمت رسانی به هسته های قدیمی شهر و تمرکز فعالیت های اقتصادی و اجتماعی باعث شده است بافت قدیمی از نظر امنیتی، اجتماعی و اقتصادی با مشکلاتی جدی روبرو شود و به مرور زمان دچار فرسودگی گردد که این فرآیند به تدریج شهر را از درون ناکارآمد می سازد. در بافت شهر مشهد سهم قابل توجهی را بافت های فرسوده در برگرفته اند. محله آبکوه یکی از هسته های اولیه شهر مشهد می باشد و دارای قدمتی تاریخی است. در این راستا اقدامات زیادی با هدف تجدید حیات کالبد، ارتقا سطح رفاه، برخورداری از امکانات و برقراری امنیت در دستور کار نهادهای مسئول قرار گرفته است. این مقاله بر آن است، ضمن تبیین انواع بافت های آسیب پذیر و شاخص های شناسایی بافت های فرسوده به علل پیدایش آن پرداخته و پیشنهاداتی در زمینه ی راه های برون رفت از وضعیت موجود و رونق بخشی به نوسازی در این بافت ها ارائه نماید. همچنین این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش انجام توصیفی-تحلیلی است و با جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و استفاده از نقشه های GIS به تجزیه و تحلیل بافت فرسوده و نوسازی شهری در بافت آبکوه پرداخته شده است.

بافت فرسوده، نوسازی شهری، قلعه آبکوه، مشهد