علی نظیری - مشاور و مدرس بازاریابی و کسب وکار و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت کارآفرینی_کسب وکار جدید، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر
فرناز محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت کارآفرینی_کسب وکار جدید، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر

مدیریت شهری عبارت است از اداره امور شهر به منظور ارتقاء مدیریت پایدار مناطق شهری در سطح محلی با در نظر داشتن، و تبعیت از اهداف سیاست های ملی، اقتصادی و اجتماعی کشور است. به عبارت دیگر مدیریت شهری عبارت است از یک سازمان گسترده، متشکل از عناصر و اجزاء رسمی و غیررسمی موثر و ذی ربط در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و کالبدی حیات شهری باهدف اداره، کنترل و هدایت توسعه همه جانبه و پایدار شهر مربوطه است. گردشگری به عنوان یکی از منابع در آمد و ایجاد اشتغال در سطح محلی می تواند راه حلی برای توسعه اقتصادی باشد. گردشگری به ویژه در زمانی که سود فعالیت های دیگر بخش های اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزین مناسبی برای آن ها و راهبردی برای توسعه است. گردشگری پایدار، با اتکا بر مفهوم توسعه پایدار، می خواهد صنعت گردشگری در عین سوددهی اقتصادی، کمترین تاثیر را بر جامعه میزبان و محیط زیست را داشته باشد. برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری صبر، تلاش و تعهد دراز مدت، برنامه ریزی و سیاست گذاری های صحیح شهری در کنار تلاش مدیران شهری و شهروندان و همکاری متقابل میان آن ها امری ضروری است. هدف مقاله ی حاضر، بررسی متغیرهای ضروری عملکرد مدیریت شهری، در ارتباط با توسعه گردشگری پایدار شهری در شهر تبریز است.. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه و به روش میدانی در میان ۵۰ نفر از مسئولان شهری و ۲۰۰ نفر از شهروندان تبریزی به دست آمده است. نتایج حاکی از میزان بالاتر از متوسط دو شاخص مدیریت پایدار گردشگری شهری در میان مسئولان و همچنین شاخص توسعه پایدار گردشگری شهری در میان شهروندان است. همچنین بر اساس نتایج آزمون همبستگی پیرسون، رابطه مثبت و قوی میان این دو شاخص وجود دارد، بدین معنی که هر چه مدیریت شهری هماهنگ تر باشد و ارتباطات بیش تری بین مدیران شهری و شهروندان برقرار باشد، احتمال دستیابی به توسعه ی پایدار گردشگری شهری بیش تر خواهد شد.

تبریز، توسعه پایدار گردشگری، ضریب همبستگی پیرسون، مدیریت شهری