عبدالله اکرامی راد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنگرود، گروه عمران، لنگرود، ایران
پیام زنگانه رنجبر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنگرود، گروه عمران، لنگرود، ایران
علیرضا پاداشی املشی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنگرود، گروه معماری، لنگرود، ایران

زمین لغزش کلان دشتگان رودبار با حجم 1/5 میلیون متر مکعب در مسیر آزادراه رشت قزوین واقع در استان گیلان در سال 1384 به وقوع پیوست که موجب مسدود شدن مسیر و وقفه طولانی در روند اجرائی آن گردید. جنس مصالح در بخش فوقانی توده، ترکیبی از سنگ و خاک بوده که بر روی لایه ای از مخلوط رس و لای مستقر بر سنگ بستر قرار گرفته است. تحلیل پایداری مقطع با آنالیز برگشتی در حالت غیر اشباع، قبل از لغزش حاکی از پایداری توده با ضریب اطمینان 1/2بوده است. تحلیل ها حاکی از آن یود که تراوش آب در بخش ریزدانه در راس و ایجاد ترانشه در پای شیب، بصورت تواماً علل اصلی لغزش دشتگان رودبار می باشد. لذا در این مقاله مجموعه راهکار های پایدار سازی قبل از رانش توده، جهت جلوگیری از وقفه طولانی در روند اجرائی پروژه و همچنین بعد از رانش توده جهت ادامه احداث آزاد راه مورد بررسی قرار گرفته اند، ارزیابی های فنی، اقتصادی و اجرائی در هر دو حالت موید برتر بودن گزینه دیوار حائل مهار شده به شمع های نگهبان در مقایسه با سایر روشها می باشد

زمین لغزش بزرگ، پایداری شیب ها، آنالیز برگشتی، حائل سازی، شمع نگهبان