احمد دولت یاری
سجاد دولت یاری

مقدمه: پنومونی ناشی از ونتیلاتور شایعترین عفونت اکتسابی در بخش مراقبت ویژه می باشد و میزان شیوع پنومونی در بیماران لوله­گذاری شده ۲۱ برابر بیماران دیگر است. کلونیزاسیون لوله تراشه به عنوان یک عامل خطر محسوب شده و خود تحت تاثیر عواملی نظیر طول مدت لوله­گذاری و کاهش اسیدیتی معده قرار می گیرد. پنومونی ناشی از ونتیلاتور (VAP)یکی از زیر گروه­های(پنومونی­های بیمارستانی) است که به توسعه پنومونی بعد از ورود یک راه هوایی مصنوعی اشاره دارد. روش بررسی: مقاله حاضر مروری بوده که در تهیه آن از مطالعات کتابخانه­ای و رجوع به کتب معتبر پزشکی ومنابع فارسی و انگلیسی و استفاده از تحقیقات در موضوع مرتبط بهره­گیری شده است. یافته­ها: VAP بعد از قرار دادن یک راه هوایی مصنوعی توسعه پیدا می­کند زیرا لوله راه هوایی مصنوعی به مکانیزم­های نرمال ریه آسیب می­رساند به مدت ۲۴ساعت بعد از تعبیه راه هوایی مصنوعی آلودگی راه هوایی تحتانی روی می­دهد. پنومونی ناشی از ونتیلاتور ۸۰%تمام موارد پنومونی بیمارستانی را تشکیل می­دهد. بحث و نتیجه­گیری: VAP یک عارضه جدی تهویه مکانیکی است.پنومونی ناشی از ونتیلاتور مرگ ومیر را تا ۳۰% افزایش می­دهد. چندین استراتژی جهت پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور کمک کننده هستند که شامل: پوزیشن قرار دادن سر با زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه، بهداشت دهان به طور دقیق با ضد عفونی کننده کلر هگزیدین، بهداشت مناسب دست­ها، پیشگیری از آسپیراسیون میکروبیال هستند.

VAP, HAP, Prevention, پنومونی ناشی از ونتیلاتور, عفونت بیمارستانی, پیشگیری