کامران رضایی توابع - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
بهاره صمدی کوچکسرائی - دستیار پژوهشی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

این پژوهش با هدف بررسی تغییرات شوری و هدایت الکتریکی در تالاب پریشان در صورت انتقال آب از سد نرگسی برای احیای تالاب انجام شده است. برای این تحقیق از داده های زمان پر آبی تالاب در دهه ۱۳۷۰ و همچنین نمونه برداری از چشمه های فعال تالاب و رودخانه شیرینرود استفاده شد. بازدید میدانی از چشمه شورآباد فتح آباد به انجام رسید. میانگین EC سد نرگسی، و میانگین EC تالاب با ورود سالانه ۱۵ میلیون مترمکعب، محاسبه شد و به ترتیب، ۲۰۱۵/۳ و ۱۶۴۰/۸ میکروزیمنس بر سانتیمتر به دست آمد. بنابراین با توجه به EC و شوری تالاب پریشان در سالهای پر آبی، در صورت انتقال و ورود ۱۵ میلیون متر مکعب آب از سد نرگسی در ماه های پر بارش سال در فصول پاییز و زمستان به تالاب، جبران تراز آب زیرزمینی و رسیدن سطح آب زیرزمینی به تراز صفر بستر تالاب، بر اساس میزان برداشت آب سالانه زیرزمینی تالاب برای کشاورزی، نزولات جوی سالانه، ورودی چشمه ها، تبخیر از سطح و EC بالقوه در بستر تالاب، بعد از ۷-۱۰ سال EC و شوری تالاب به بازه بلندمدت تالاب در زمانهای پرآبی خواهد رسید. بعد از این مدت، در صورت ادامه آبگیری از سد نرگسی، آب تالاب سالانه به میزان ۰/۲۵ -۰/۲۷ گرم در لیتر شورتر خواهد شد. حتی در صورت ادامه آبگیری به مدت ۱۰ سال، میزان شوری تالاب ۲/۵-۲/۷ گرم در لیتر بیشتر خواهد شد که تناقض اکوسیستمی ایجاد نمیکند. با توجه به یوریهالین بودن گونه های آبزیان تالاب پریشان، چنین تغییراتی اثرات منفی اکولوژیک خاصی بر زیستمندان نخواهد داشت.

شوری، هدایت الکتریکی، انتقال آب، تالاب پریشان