فاطمه رحیمی کیان
مهوش مشرفی
ماندانا میرمحمدعلی ئی
عباس مهران
سیده طاهره میر مولایی
مهرنوش عامل ولی زاده

روش های جلوگیری از بارداری اضطراری، به راحتی در دسترس، قابل استفاده و ارزان هستند. با استفاده از این روش ها میتوان از ۷۵ درصد حاملگیهای ناخواسته پیشگیری نمود. لذا، به نظر میرسد ارزیابی سطح آگاهی و نوع نگرش کارکنان بهداشتی در مورد این روش ها از اهمیت خاصی برخوردار باشد. این مطالعه یک بررسی توصیفی تحلیلی است که طی یک دوره ۱۰ ماهه در سال ۱۳۸۴ انجام شده است. ۲۱۶ نفر از کارکنان بهداشتی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی جنوب شهر تهران در این مطالعه شرکت کردند. پس از جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، دادهها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج مورد بررسی در این مطالعه نشان داد بین برخی ویژگیهای فردی مانند جنس، رشته تحصیلی و سطح تحصیلات واحدهای پژوهش و سطح آگاهی آنان در مورد روش های پیشگیری از بارداری اضطراری، ارتباط معنیدار آماری وجود داشت(۰۰۱/۰=P)، ولی بین ویژگیهای فردی و نوع نگرش کارکنان بهداشتی نسبت به روش های پیشگیری از بارداری اضطراری، ارتباط معنیداری آماری دیده نشد. این مطالعه نشان میدهد که سطح آگاهی اکثریت کارکنان بهداشتی شاغل در مراکز بهداشتی جنوب شهر تهران در مورد روش های جلوگیری از بارداری، ضعیف (۵/۴۵ درصد) و نوع نگرش اکثر آنان در مورد این روش ها بیتفاوت (۴/۴۷ درصد) بوده است. شاید با بکارگیری شیوههای مختلف آموزشی، بتوان در جهت ارتقای سطح آگاهی کارکنان بهداشتی و اصلاح تصورات غلط یا نگرشهای نادرست در رابطه با روش های پیشگیری از بارداری اضطراری، اقدامات موثری را انجام داد.

Knowledge, Attitude, Health care providers, Emergency contraception, آگاهی, نگرش, کارکنان بهداشتی, روش های پیشگیری از بارداری اضطراری