آموزش و یادگیری به ویژه در سنین ابتدایی، همواره در ردیف نیازهای اساسی و بدیهی انسان مطرح بوده است. با پیشرفت فناوری در عصر حاضر، فرآیند آموزش نیز در کنار آن رشد نموده و گستره وسیع تری نسبت به گذشته در اختیار دارد. با گذشت زمان، ارتباط تنگاتنگی میان این دو پی ریزی شده و جلوه ای از این پیوند، با در نظر گرفتن همه گیری کووید ۱۹ به خوبی قابل استدلال خواهد بود. علیرغم مزایای آموزش مجازی در دوران کرونا، قاعدتا چالش هایی نیز متوجه آن می باشد. از جمله چالش های شاخص در این زمینه، مسئله انگیزه در کلاس های مجازی است که دامن گیر دانش آموزان و به تبع آن، معلمان و اولیای آنان شده است. از همین رو در پژوهش حاضر، با بهره گیری از روش اقدام پژوهی که مبتنی بر رویکرد کیفی می باشد، پس از پی بردن به مشکل عدم انگیزه در یکی از دانش آموزان کلاس پنجم ابتدایی - در جریان کارورزی ۱ -، توصیف وضعیت موجود و بیان مسئله، به بررسی علل ایجاد این مشکل، ارائه و اجرای راهکارهایی جهت رفع آن پرداخته شده است. در پایان پس از تایید اعتبار پژوهش، پیشنهاد می گردد آموزگاران مقوله انگیزه و نقش آن را در جهت دهی به تحصیل دانش آموزان در نظر گرفته و با بهره گیری از راهکارهای اثربخش، از جمله راه حل های ارائه شده در این اقدام پژوهی، در تقویت و تثبیت آن گام بردارند.