پیوند توامان هنر موسیقی و شعر در آفرینش
عنوان مقاله: پیوند توامان هنر موسیقی و شعر در آفرینش
شناسه ملی مقاله: JR_SCRM-1-1_003
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_SCRM-1-1_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
رامین کشاورز - مدرس گروه موسیقی موسسه آموزش عالی ارم و دانشگاه هنر شیراز
محب علی آبسالان - استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه سیستان و بلوچستان
خلاصه مقاله:
رامین کشاورز - مدرس گروه موسیقی موسسه آموزش عالی ارم و دانشگاه هنر شیراز
محب علی آبسالان - استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه سیستان و بلوچستان
هارمونی و جان انگاری جهان هستی نوعی اندیشه را به عارفان القاء نموده است که هستی با حرکات موزون خود تولید اصوات می نمایند و هر ذره ای، نغمه ای می نوازد و به دنبال آن رقص موزون آفرینش اتفاق می افتد. عارفان با فرورفتن در باطن اشیاء و نگرش عمیق و ذوق باطنی در پدیده های جهان به پیوند توامان شعر و موسیقی دست یافتند و زیباانگاری این دو هنر را شهود نمودند و هر لحظه نظم موسیقیایی و رقص کیهانی را تجربه کردند و بی جان دانستن جهان را امری خطا تلقی نمودند. آیا موسیقی و شعر ابزاری برای لذایذ نفسانی بوده اند و یا تعالی معنوی؟ از نظر عارفان، درک حقیقت نظم کیهانی و موسیقی خلقت با فرورفتن در اعماق درون اتفاق خواهد افتاد. به همین جهت هنر به عنوان ابزاری که در باطن عارفان شکل گرفت، برای کشف و شهود حقایق بکار گرفته شد.
کلمات کلیدی: هنر, موسیقی, شعر, عرفان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1466036/