سیدمهدی میرتبار - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی

کشور ما سالیانی است که به دلیل ازدیاد جمعیت و روند رو به رشد صنعت، تکنولوژی و رفاه گرفتار معضل پسماند گردیده که جدای از مضرات ذاتی آن(نظیر آلودگی محیط زیست وتهدید سلامت انسان) هزینه های کلان حمل و نقل و دفن و ... و نیز از دست رفتن سرمایه کشور و ... را هم به همراه داشته است.برای داشتن جامعه ای سالم ومحیطی مصون از آلودگی و...و برون رفت از این وضعیت نابسامان که مسلمآ لازمه هر جامعه انسانی می باشد خصوصا کشور ما که هم اکنون بعنوان ام القرای جهان اسلام مطرح گردیده و پیشرفتهای خیره کننده اش در عرصه های مهم علمی و فناوری موجبات تعجب و حتی حسادت بسیاری از کشورهای پیشرفته را نیز فراهم کرده است. لذا تنها راهکار آن است که همگام با دیگر کشورها روشی اتخاذ کنیم که به کاهش پسماند و تفکیک و بازیافت آن منجر شود. از سویی دیگر این معضل یکی از موانع اصلی رسیدن به قله های پرافتخار و غرور برانگیز برنامه پنجم توسعه و اجرا شدن سند چشم انداز 20 ساله نیز می باشد که قطعا این مهم باید انگیزه ای شود که کاهش و تفکیک و بازیافت را جدی تر بگیریم خوشبختانه در سالهای اخیر شاهد شروع این طرح هر چند به صورت ناکافی در کشور می باشیم مسلماً برای پیشرفت و فراگیر شدن این طرح نیاز به تبلیغات وسیع و فرهنگ سازی عمده داریم که بی شک در این خصوص راهکارهای اجتماعی و فرهنگی به عنوان مهترین ابزار جهت این امر می بایست بکار گرفته شود و در جهت استمرار آن نیز نهایت تلاش را باید بعمل آورد. بدیهی است چنانچه این طرح به نحو صحیح اجرا شده و ثمرات زیست محیطی ،اقتصادی، رفاهی و ... آن به سادگی قابل رویت و درک باشد با استقبال همگان مواجه شده و عموم مردم مجاب می شوند برای رسیدن به مزایا و ثمرات بیشتر حتی به تبادل اطلاعات و همکاری نیز در این خصوص بپردازند که در نهایت این امر به بعنوان یک عادت و باور به جرگه زندگی وارد و در فرهنگ مردم نهادینه می شود و این همان هدف نهایی ما خواهد بود.

پسماند،تفکیک، بازیافت، راهکار، فرهنگ، سلامت