مقایسه میان وجهه نظرهای هیدگر و گادامر درباب ایده های افلاطون
عنوان مقاله: مقایسه میان وجهه نظرهای هیدگر و گادامر درباب ایده های افلاطون
شناسه ملی مقاله: JR_WPH-17-66_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_WPH-17-66_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
کاظم هانی - دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
رضا سلیمان حشمت - دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
کاظم هانی - دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
رضا سلیمان حشمت - دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
تصور غالب راجع به فلسفه افلاطون این است که افلاطون با جدا کردن اشیاء محسوس از نمونه برتر آن ها در عالم ایدهها، گام مهمی جهت شکلگیری مابعدالطبیعه برداشته است. طبق نظر افلاطون، ایدهها ذات یا ماهیت اشیاء محسوس را شکل میدهند. ایدهها هم شرط وجود اشیاء محسوس و هم شرط شناخت این اشیاء هستند. حال با توجه به این وجودشناسی و معرفتشناسی بدیع، مسائل مهمی پیش میآید؛ از جمله: نحوه نسبت اشیاء محسوس با نمونه برتر خود در عالم ایدهها به چه صورت است؟ نظرگاه ارسطو مبنی بر جدایی ایدهها از اشیاء محسوس به چه میزانی پذیرفتنی است؟ فرض وجود ایدهها چه تاثیری بر نظرگاه ما راجع به انسان (دازین) و زندگی عملی او دارد؟ در این مقاله سعی بر این است که از منظر دو فیلسوف آلمانی؛ یعنی مارتین هیدگر و هانس گئورک گادامر، پرسشهای مطرح شده را بررسی کنیم. درحالی که هیدگر اعتقاد دارد افلاطون با طرح آموزه ایدهها، آغازگر فراموشی حقیقت در معنای ناپوشیدگی و نامستوری و در نتیجه فراموشی وجود بوده است، گادامر اعتقاد دارد تفسیر هیدگر از افلاطون و کل تاریخ مابعدالطبیعه تحت تاثیر انتقادات ارسطو بوده است. گادامر با رجوع به خود محاورات افلاطون ازیک طرف، نسبت ایدهها و اشیاء محسوس را به روشنی توضیح میدهد و از طرف دیگر، تاکید میکند که ایده خیر در عین تعالی و پوشیدگی در تمام اعمال ما حضور دارد.
کلمات کلیدی: افلاطون, هیدگر, گادامر, ایده, ایده خیر, نامستوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1487371/