زهره نعمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک ،گروه مهندسی عمران،واحد استهبان،دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان ،ایران
هومن حیدریان - دکترا ژئوتکنیک ،گروه مهندسی عمران،واحد استهبان،دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان ،ایران

با توجه به توسعه روزافزون مناطق شهری و به تبع آن افزایش نیازهای حمل ونقل درون شهری، در سال های اخیرحمل ونقل زیرزمینی موردتوجه خاصی قرارگرفته است و موضوع مسلح کردن خاک زیر پی به منظور افزایش ظرفیت باربریو کاهش نشست پی ها با استفاده از مسلح کننده های پلیمری همانند ژئوتکستایل ها یکی از روش های کاربردی در اینزمینه است با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به بررسی اثر ژئوتکستایل ها بر ظرفیت باربری پی های اجراشده دربالای تونل های شهری دارای خاک چندلایه پرداخته شده است. در این پژوهش ابتدا صحت سنجی با توجه به نتایج آزمایشگاه در برنامهplaxisانجام شده است و در ادامه به بررسی تاثیر عمق تونل، فاصله اولین لایه ژئوتکستایل از سطح زمین، فاصله بین لایه های ژئوتکستایل، ابعاد تونل، تاثیر استفاده از مسلح کننده (ژئوتکستایل) بر ظرفیت باربریپرداخته شده است ،که با توجه به بررسی های انجام شده نتایج نشان می دهد بهینه ترین فاصله اولین لایه ژئوتکستایل برابر با۰.۷۵ b است و با بررسی تاثیر استفاده از مسلح کننده (ژئوتکستایل) بر ظرفیت باربری فونداسیون های اجراشده در بالای تونل های شهری نتایج نشان می دهد ظرفیت باربری فونداسیون با توجه به استفاده از مسلح کننده به طور میانگین ۲۴.۳ درصد افزایش داشته است

مسلح کننده، ژئوتکستایل، ظرفیت باربری فونداسیون ، تونل ها