رضوان شادجو - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
افسانه قنبری پناه - عضو هیات علمی، گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریبرز درتاج - عضو هیات علمی، گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مسعود قاسمی - عضو هیات علمی، گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

بی صداقتی تحصیلی  یک رفتار غیراخلاقی شایع در محیط های آموزشی است که به افراد در دستیابی به نتایج  دلخواه اما غیرمنصفانه، غیرقانونی و نادرست کمک می کند. مطالعه حاضر از نوع همبستگی بود. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بی صداقتی تحصیلی بر اساس هویت اخلاقی و خودآگاهی هیجانی و خود پنداره تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی ارشد رشته های پیراپزشکی دانشگاه های دولتی شهر تهران که در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل هستند بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۳۰۰ نفر  انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل، پرسش نامه های بی صداقتی تحصیلی، هویت اخلاقی و خودآگاهی هیجانی و خود پنداره تحصیلی بود که روائی آن ها از طریق روائی صوری و محتوایی به تایید اساتید و خبرگان رسید و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۳/۰، ۷۴/۰، ۷۹/۰ و ۷۱/۰ گزارش شد.  داده ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل  همبستگی کانونی با استفاده از نسخه  ۲۴ نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که خودپنداره تحصیلی، خودآگاهی هیجانی و هویت اخلاقی پیش بینی کننده بی صداقتی تحصیلی دانشجویان هستند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در بردارنده اشارات کاربردی مهم و تاثیرگذار در مورد شناسائی عوامل موثر بر  بی صداقتی تحصیلی و تلاش برای کاهش این معضل در دانشجویان باشد.

بی صداقتی تحصیلی, هویت اخلاقی, خودآگاهی هیجانی, خود پنداره تحصیلی