الهه السادات هاشمی - گروه مهندسی عمران و معماری، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه رجا، قزوین، ایران
مریم رمضانی - گروه معماری رجا، دانشگاه غیرانتفاعی، قزوین، ایران

طراحی فضاهای مخصوص کودکان تاثیر چشمگیری در رشد فیزیکی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان دارد از جمله فاکتورهای موثر در طراحی خانه کودک، می توان محیط دلپذیر ، ایجاد حس تعلق فضایی ، خلوت و آرامش رعایت مسایل زیبایی شناسی، ، تنوع وجذابیت، رعایت مقیاس و تناسبات، آسایش و ایمنی، رنگ مناسب،روشنایی مطلوب، اجتماع پذیری و فرم مناسب اشاره کرد، رعایت این اصول موجب تحریک حواس و کنجکاوی ، خیال پردازی، مشارکت، بازی و پرورش هنری کودک و در نتیجه وجود کودک از محافظه کاری به تجربه گرایی تغییر می یابد. کودک امروز به دلیل عدم امنیت محیط شهری در اتاق کوچک خود در انبوهی از آپارتمان ها محبوس شده است از این رو جنب و جوش و هیاهو جهت شناخت و کسب تجربه در محیط خارج از خانه وجود ندارد. در حالی که کودک خواهان فضایی است که بتواند خلا حضور طبیعت را در زندگی اش پر کند، مکانی که زمینه مناسب برای پرورش و رشد استعدادهایش را ایجاد کند. "مهد کودک " فضایی مختص کودکان می باشد، در گذشته مهد کودک ها صرفا جهت نگهداری کودکان بوده اند، اما این فضاها در دنیای امروزه دارای وظایفی جدید می باشند. مهدکودک ها برای سالیان متمادی است که ساختمان هایی بی رنگ، یکنواخت و صرفا عملکردگرا بودند و باید این نکته را متذکر شد که صرفا استفاده از رنگ های شاد در خانه های تغییر کاربری یافته به مهدکودک نمی تواند فضایی مناسب برای کودکان باشد. بلکه در طراحی فضای معمارانه، آن فضا باید متناسب با سن، سلیقه و شرایط جسمی و روحی استفاده کنندگان باشد.

کودک، مهد کودک، استعداد کودک، پرورش، خلاقیت