رضا خلیلی - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی

با وجود اینکه حکمرانی کارآمد از یک سری اصول و رویه های مشترک و جهانی تبعیت می کند که بستگی به محیط جغرافیایی یا مقطع زمانی خاصی ندارد، اما همواره بخش قابل توجهی از اصول و رویه های حکمرانی متاثر از ملاحظات محیطی بوده است و وابسته به شرایط زمانی و مکانی خاص است. با این فرض، همچنان که حکمرانی کارآمد و مطلوب در ایران در قیاس با کشورهای دیگر از یک سری عناصر و مولفه های خاص و منحصر به فرد تبعیت می کند که ریشه در تاریخ و فرهنگ خاص کشور دارد، در سطح محلی نیز حکمرانی کارآمد و مطلوب در هر یک از استان های ایران مستلزم بررسی عناصر و مولفه های خاص و منحصر به فرد هر استان است. بر این اساس، این مقاله به بررسی و تحلیل مسائل و چالش های حکمرانی محلی در استان تهران می پردازد. بدین منظور، ابتدا با بهره گیری از مصاحبه باز با خبرگان و مسئولین اجرایی استان، مسائل و چالش ها استخراج شده و سپس با استفاده از نرم افزار میک مک به تحلیل ساختاری این مسائل و چالش ها پرداخته می شود. نتایج و یافته ها حکایت از آن دارد که مسائل و چالش های حکمرانی استان تهران ناشی از چهار حلقه ناکارآمدی، نارضایتی، محرومیت و ناامنی است که بیش از آنکه مردم در آنها نقش داشته باشند، دولت ساخته / پایه هستند و بنابراین برای حل این مسائل بیش و پیش از هر چیز باید قواعد حکمرانی ملی و استانی از طریق کاهشنقش دولت در امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی اصلاح شود.

حکمرانی محلی، ناکارآمدی، نارضایتی، محرومیت، تهران، تحلیل ساختاری.