حسن گوهری - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد حسن کریم پور - استاد، گروه زمین شناسی و مرکز تحقیقات مواد معدنی باختر کشور، مشهد، ایران؛ دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
هوشنگ اسدی هارونی - استادیار، دانشگاه علوم زمین باختر استرالیا، پرت، استرالیا
سید احمد مظاهری - استاد، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
خوزه فرانسیسکو سانتوز - استاد، گروه علوم زمین، واحد تحقیقات ژئوبیوتکنولوژی، دانشگاه آویرا، آویرا، پرتقال
تونی برن تامسن - دکتری، گروه پترولوژی و زمین شناسی اقتصادی، سازمان زمین شناسی دانمارک و گرینلند، کپنهاگ، دانمارک

توده های آذرین درونی آفتابرو و قلیچ کندی در ۴۰ کیلومتری جنوب باختری بویین زهرا از توابع استان قزوین جای دارند و در کمان ماگمایی ارومیه- دختر از پهنه ساختاری ایران مرکزی رخنمون پیدا کرده اند. این توده های متآلومین ترکیب حد واسط با سرشت کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی نشان می دهند. این سنگ ها بیشتر از جنس کوارتز-مونزونیت هستند و در سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ائوسن تزریق شده اند. برپایه داده های زمین شیمیایی، غنی شدگی از عنصرهای LREE نسبت به HREE و LILE نسبت به HFSE و کاهش شدید مقدار Nb، Ti و P و افزایش Pb نشانه پیدایش ماگما در پهنه فرورانشی حاشیه قاره ای است. در نمونه های منطقه آفتابرو مقدار εNd برابربا ۱/۴+ تا ۳/۲+ و نسبت ایزوتوپی ۸۷Sr/۸۶Sr برابربا ۷۰۴۷/۰ تا ۷۰۵۱/۰ است؛ اما در نمونه های قلیچ کندی مقدار εNd (۲/۱- تا ۲/۳-) کمتر و نسبت ایزوتوپی۸۷Sr/۸۶Sr برابربا ۷۰۶۱/۰ تا ۷۰۶۳/۰ است. سن مدل (TDM۲) برای توده آذرین درونی آفتابرو برابربا ۴۹۲/۰ تا ۶۳۵/۰ میلیارد سال پیش است؛ اما برای قلیچ کندی برابربا ۹۱۹/۰ تا ۰۷/۱میلیارد سال پیش است. داده های زمین شیمیایی توده آذرین درونی آفتابرو به خوبی گویای خاستگاه گوشته ای متاثر از سیال های رهاشده از صفحه فرورانشی هستند؛ اما این داده ها برای توده آذرین درونی قلیج کندی نشان دهنده اختلاط هیپربولیک یک قطب ماگمای مافیک جدایش یافته از گوشته با یک قطب فلسیک و یا هضم سنگ های پوسته قاره ای نوپروتروزوییک در جایگاه فرورانشی هستند.

توده آذرین درونی کالک آلکالن فرورانش آفتابرو قلیچ کندی ارومیه, دختر ایران مرکزی