فیاض رحیم زاده - استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
مریم نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، ته

در چند دهه اخیر، افزایش کارایی و ایمنی سازه ها در برابر خطرات طبیعی از قبیل زلزله های شدید و باد با استفاده از ایده کنترل سازه ها، توجه محققین بسیاری را به خود جلب کرده است. از جمله روشهای کنترل رفتار دینامیکی یک سازه، استفاده از سیستمهای کنترل نیمه فعال( Semi-Active ) می باشد. در این مطالعه، عملکرد میراگرهایی با سیال کنترل شونده توسط میدان مغناطیسی ( Magneto-Rheological Dampers ) که نوعی از سیستمهای نیمه فعال می باشند، مورد بررسی قرار گرفته است. این نوع از میراگرها نسبت به اعمال میدان مغناطیسی، با تغییر در رفتار جریان سیال، عکس العمل نشان داده و به دلیل سادگی، محدوده عمل گسترده و عدم نیاز به منابع انرژی خارجی پرقدرت مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله، پس از معرفی میراگرهای MR و نحوه عملکرد آنها، به بررسی رفتار لرزه ای سازه شش طبقه کنترل شده توسط میراگرهایMR با استفاده از یک الگوریتم کنترل نیمه فعال مناسب پرداخته و نتایج حاصله با حالتی که تنها میراگرهای ویسکوز معمولی جهت استهلاک انرژی ورودی به سازه عمل می کنند، مقایسه شده است. همچنین با استفاده از نرم افزارMATLAB محل استقرار بهینه میراگرهای ، MR در این سیستم سازه ای، جهت کاهش پاسخ لرزه ای آن مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها، بمنظور بررسی نتایج کنترل سازه توسط میراگرMRبه روشهای غیرفعال و نیم هفعال، پاسخهای کنترل شده توسط میراگر MR به سه صورت Semi – Active و Passive – Off ،Passive – On با یکدیگر، مقایسه گردیده است.

سیستم های کنترل نیمه فعال ، Magneto-Rheological Dampers الگوریتم کنترل نیمه فعال ، محل استقرار بهینه میراگر ، Passive-Off ، Passive-On