بررسی اثرات کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر ریخت شناسی، جمعیت میکروبی و برخی از پارامترهای هضمی در جوجه های گوشتی

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثرات کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و همچنین پروبیوتیک ساکارومایسس سرویزیه بر ریخت­شناسی، جمعیت میکروبی قسمت­ های مختلف روده و برخی از پارامترهای هضمی طراحی شد. مواد و روش­ ها: این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی، با ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸، در پنج تیمار، پنج تکرار و  هشت قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: ۱- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر ۲- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه ۳- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه ۴- جیره حاوی کنجاله آفتابگردان بدون فرآوری ۵- جیره شاهد بر پایه ی ذرت و سویا. اثر تیمارها در پایان دوره ۳۹ روزه پرورش، بر ریخت شناسی ایلئوم، گرانروی، جمعیت میکروبی و pH محتویات روده جوجه های گوشتی بررسی شد. یافته­ ها: نتایج ریخت شناسی روده نشان داد که بیشترین ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپ در ایلئوم مربوط به پرندگان تغذیه شده با تیمار تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر بود (۰/۰۵>p)،  مقدار گرانروی در دو بخش ژژنوم و ایلئوم روده کوچک در هر سه تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده نسبت به تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان بدون فرآوری بیشتر شد (۰/۰۵>p). در بین این تیمار ها، تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر بیشترین نزدیکی را با تیمار شاهد بر پایه ذرت و سویا داشت (۰/۰۵>p). جمعیت کلی­فرم دئودنوم در تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر (۵/۴۱) و همچنین تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ و مخمر (۵/۳۵) نسبت به تیمار شاهد (۵/۰۷)  افزایش معنی­ داری داشت، به طوری که بیشترین جمعیت باکتری­ های هوازی این بخش مربوط به تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه (۵/۴۵) بود (۰/۰۵>p). بالاترین جمعیت لاکتوباسیلوس و  باکتری ­های هوازی در قسمت ژژنوم به ترتیب مربوط به تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر (۵/۱۶) و تیمار شاهد بر پایه ذرت و سویا (۶/۴۹) بود (۰/۰۵>p). بیشترین جمعیت باکتری ­های لاکتوباسیلوس در ایلئوم مربوط به تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر (۵/۹۲) و تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان بدون فرآوری (۵/۹۵) بود (۰/۰۵>p). همچنین بیشترین جمعیت باکتری­ های کلی­ فرم (۵/۴۳) و هوازی (۷/۶۱) در این قسمت نیز مربوط به تیمار حاوی کنجاله آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر بود (۰/۰۵>p).  جمعیت باکتری­های کلی­فرم، لاکتوباسیلوس و هوازی در سکوم در همه تیمار­ها نسبت به تیمار شاهد بر پایه ذرت و سویا بیشتر بود (۰/۰۵>p). بالاترین میزان pH دئودنوم و ژژنوم مربوط به تیمار شاهد بر پایه ذرت و سویا بود (۰/۰۵>p). نتیجه ­گیری: نتایج این آزمایش نشان داد که فرآوری کنجاله تخم آفتابگردان با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه سبب کاهش pH محتویات دستگاه گوارش، افزایش کل جمعیت میکروبی، کاهش کلی فرم و افزایش لاکتوباسیلوس و بهبود ریخت­ شناسی روده جوجه­ های گوشتی می­ شود.

کلیدواژه ها:

Aspergillus niger ، Broilers ، Intestinal morphology ، Intestinal microbial population ، Saccharomyces cerevisiae and sunflower meal ، آسپرژیلوس نایجر ، جمعیت میکروبی روده ، جوجه گوشتی ، ریخت شناسی روده ، ساکارومایسس سرویزیه و کنجاله آفتابگردان