ریتا مجتهدزاده - دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران
آئین محمدی - دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سمیه برجعلی لو - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید بهشتی

یادگیری الکترونیکی به عنوان پارادایم جدید در نظام آموزشی است، که موجب تحول در فرایند آموزشی شده است. یکی از مسائل قابل تامل در یادگیری الکترونیکی انگیزش است. در پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد شناختی-اجتماعی در پی بررسی انگیزش فراگیران هستیم. در پژوهش حاضر نمونه ای متشکل 47 دانشجوی کارشناسی ارشد ( 24 نفر حضوری و 23 نفر الکترونیکی) رشته آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه مقیاس جهت گیری هدفی و خودنظم دهی تحصیلی پاسخ دادند و نمره پیشرفت تحصیلی ایشان بر اساس معدل ایشان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دو گروه د رنمره کلی خودنظم دهی تفاوت معناداری ندارند و در عامل تلاش و خودکنترلی تفاوت معنادار دارند. از سویی در نمره جهت گیری عملکردی تفاوت معنادار دارند و نمره پیشرفت تحصیلی ایشان تفاوت معنادار ندارد. نتایج مطالعه نشان داد که فضای سیستم یادگیری الکترونیکی حاضر در مقایسه با آموزش نتی نه تنها زمینه بروز خودنظم دهی تحصیلی و جهت گیری هدفی را فراهم می کند، بلکه به همان اندازه موجب پیشرفت تحصیلی دانشجویان می شود.

یادگیری الکترونیکی، خودنظم دهی، جهت گیری هدفی، پیشرفت تحصیلی