مجتبی مظفری - کارشناس مدیریت دولتی ، دانشگاه پیام نور نهاوند
ایمان فاطمی - کارشناس ارشد حسابداری، دانشگاه غیرانتفاعی یاسین بروجرد

بر مبنای تئوری نمایندگی، همواره تضاد منافع یعنی سهامدار و مدیر وجود دارد؛ به این معنا که هر یک به دنبال افزایش ثروت خود می باشند. در این بین، مدیران به عنوان مسئول تهیه صورت های مالی، ممکن است با هدف دسترسی به اهداف خود، اقدام به مدیریت سود نماید. یکی از راه های اعمال نظارت بر مدیران، مکانیزم های نظام راهبری می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر برخی از مکانیزم های نظام راهبری (دوگانگی نقش مدیر عامل و تغییر مدیر عامل) بر مدیریت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه پژوهش شامل ۸۴ شرکت در بازه زمانی ۱۳۹۳ - ۱۳۸۸ می باشد. برای سنجش مدیریت سود از مدل مکنیکولز ( ۲۰۰۲ ) استفاده گردید. به منظور رسیدن به اهداف پژوهش دو فرضیه تدوین شد که با استفاده از مدل های رگرسیونی مبتنی بر داده های پانلی مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که هیچ یک از مکانیزم های نظام راهبری مورد مطالعه، تاثیر معناداری بر مدیریت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ندارند. بر این اساس، مکانیزم های نظارتی عملا تاثیری بر کاهش پدیده مدیریت سود در بازار سرمایه ایران ندارند.

تئوری نمایندگی، مدیریت سود، جایگزینی مدیر عامل، دوگانگی نقش مدیر عامل