مریم گل زاد - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهراء (س)، تهران، ایران.
پروانه نظرعلی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهراء (س)، تهران، ایران.
رستم علی زاده - دانشیار فیزیولوژی ورزشی گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
نجمه رضایی نژاد - دکتری فیزیولوژی ورزشی، آموزش وپرورش ایلام، ایلام، ایران.

هدف: آفامین یک نشانگر زیستی جدید برای افزایش خطر بیماری متابولیک است و با مقاومت به انسولین مرتبط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین CX WORX بر سطح سرمی آفامین و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: در این تحقیق نیمه تجربی، ۲۴ زن دارای اضافه وزن به­صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره کنترل (سن: ۷/۴ ± ۵۵/۲۹ سال، قد ۸۷/۳ ± ۵/۱۶۲ سانتیمتر؛ وزن ۷۳/۶ ± ۲۵/۷۲ کیلوگرم) و تمرین (سن: ۹۵/۳ ± ۶۵/۲۸ سال، قد ۶۶/۴ ± ۵/۱۶۴ سانتیمتر؛ وزن ۷۱/۵ ± ۸۳/۷۵ کیلوگرم) قرار گرفتند؛ برنامه تمرینات CX WORX شامل گرم کردن اولیه، قدرت شکمی ۱، قدرت ایستایی ۱، قدرت ایستایی ۲، قدرت شکمی ۲، قدرت شکمی ۳ و حرکات کرانچ، پلانک و صفحه وزنه بود که سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. غلظت آفامین سرم با استفاده از کیت و به­روش الایزا و مقاومت به انسولین پس از تعیین غلظت گلوکز و انسولین ناشتایی با استفاده از برآورد مدل هموستاز (HOMA-IR) و طبق فرمول محاسبه گردید. داده­ها با استفاده از آزمون t مستقل و زوجی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: پس از دوره مداخله، سطوح BMI (۰۲/۰=P)، WHR (۰۰۴/۰=P)، مقاومت به انسولین (۰۰۰۱/۰=P) و آفامین (۰۰۰۱/۰=P) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به­طور معنی­داری کمتر بود. همچنین پس از دوره مداخله سطوح BMI  (۰۰۱/۰=P)، WHR (۰۲/۰=P)، مقاومت به انسولین (۰۰۳/۰=P) و آفامین (۰۰۳/۰=P) در زنان دارای اضافه وزن در گروه تمرین نسبت به پیش­آزمون کاهش یافت (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد که تمرین CX WORX می­تواند به کاهش سطح آفامین و بهبود مقاومت به انسولین در افراد دارای اضافه وزن کمک کند.

اضافه وزن, تمرین, آفامین, مقاومت به انسولین