مهدی حسن پور - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی.
علیرضا یغمایی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد رشته ی حشره شناسی کشاورزی گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی.
علی گلی زاده - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی
هوشنگ رفیعی - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی
لیلا متقی نیا - دانشجوی دکتری رشته ی حشره شناسی کشاورزی گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی.

چکیده دما یکی از عوامل مهمی است که می­تواند دینامیسم شکارگر-شکار را تحت تاثیر قرار دهد. در این تحقیق،واکنش تابعی حشرات کامل نر و ماده سن Orius laevigatusنسبت به کنه­ی­ دولکه­ای Tetranychus urticaeدر سه دمای۲۰، ۲۵ و ۳۰ درجه­ی­ سلسیوس در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. تراکم­های مختلفی از مخلوط پوره­های سنین اول و دوم کنه (دو، چهار، هشت، ۱۶، ۳۲ و ۶۴) روی دیسک­های برگی (به قطر شش سانتی­متر) خیاردر ۱۰ تکرار به صورت جداگانه در اختیارحشرات کامل نر و ماده سن شکارگرقرار داده شد. تعداد طعمه های خورده شده پس از ۲۴ ساعت شمارش و ثبت شد. برای تعیین نوع واکنش تابعی وپارامترهای آن به ترتیب از رگرسیون لجستیک و رگرسیون غیرخطی در نرم­افزار SAS استفاده شد. با افزایش دما و تعداد طعمه در دسترس، نرخ شکارگری هر دو جنس نر و ماده­ شکارگر افزایش یافت. واکنش تابعی افراد نر و ماده ­O. laevigatus نسبت به تراکم­های مختلف کنه­­ی دولکه­ای در دماهای ۲۰ و ۲۵ درجه­ی سلسیوس از نوع دوم و در دمای ۳۰ درجه­ی سلسیوس از نوع سوم به دست آمد. نرخ حمله­ی حشرات ماده سن شکارگر در دماهای ۲۰ و ۲۵ درجه­­ی سلسیوس به ترتیب ۰۴۵۲/۰و ۰۴۹۸/۰و در حشرات نر به ترتیب۰۴۵۷/۰ و ۰۴۶۰/۰ برساعت تخمین زده شد. کمترین زمان دستیابی در هر دو جنس نر و ماده در دمای ۲۵ درجه­ی سلسیوس محاسبه شد. نتایج نشان داد که سن شکارگرO.laevigatusدردماهای بالاتر بهتر می­تواند کنه­ی دولکه­ای، T. urticae را کنترل کند.

واژه­ های کلیدی: سن Orius, کنه­ی­ دولکه­ای, فعالیت شکارگری, واکنش تابعی