محمد قاسم وتر - عضو هیت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
رضا رضاپور - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه آزاد یزد

امروزه پیشرفت گسترده طراحی بر اساس عملکرد با ساتفاده از تغییر مکان باعث شده تا مطالعاتی بر روی سازه های مختلف انجام شود که بیشترین این مطالعات بر روی سازه های متقارن در پلان بوده است در این تحقیق سعی شده است که رفتار سازه های نا متقارن در پلان را که با استاندارد 2800 طراحی گردیده مورد بررسی و مطالعه قرار داده و از این طریق سطح عملکرد این سازه های را بدست آوردیم تا مشخص گردد چه سطح عملکردی را موقع زلزله پوشش می دهند برای این کار از معیار تغییر مکان در آنالیز پوش اور و مقایسه آن با تحلیل دینامیکی استفاده شده است نتایج بدست آمده نشان می دهند با مقایسه دو روش ذکر شده آنالیز پوش اور د رهمه موارد جوابهای دست بالا داده و سازه های طراحی شده بر اساس سطح عملکرد و معیار پذیرش اعضا دارای سطح ایمنی جانی در زلزله طراحی می باشند.

سازه نا متقارن، تحلیل پوش اور، سطح عملکرد، خروج از مرکزیت، تحلیل دینامیکی