بهاره غلامی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ،دانشگاه پیام نور،اصفهان،ایران

برای حرکت جامعه به سوی دانش مداری، آموزش وپرورش رکن اصلی به حساب میآید. از آنجا که دانشواطلاعات مهم ترین اصل برای بهرهوری، رقابتهای اقتصادی و توسعه بوده و منابع انسانی مهمترین ابزار و سرمایههای جامعه برای تحقق اهداف و مقاصد سیاسی واقتصادی است، دولتها برای پیشرفت در این زمینه، الویت بیشتری را به آموزش وتربیت منابع انسانی اختصاص میدهند. به طور قطع، تربیتسرمایههای انسانی کارآمد به منظور تبدیل نیروهای بالقوه به بالفعل در سیستم دانشمدار جامعه ارتباط مستقیم با کیفیت آموزشیهای ارایه شده دارد. از طرفی، به دلیل تحولات سریع و غیرقابل پیشبینی در دنیای امروز، آموزش نیز بایستی همگام با این تغییرات به سوی توسعه حرکت نماید، از این رو علاوه بر کیفیت، سرعت در ارایه خدمات آموزشی بسیار حایز اهمیت است . بر این اساس سواد، علم، تدریس، معلم، شاگرد، محتوای درسی و مدرسه در حال احراز تعاریف جدیدی هستند. ساختار و ساختگاه سیستمآموزشی ازصورت نظام بسته و مکانیکی و تحول آن به شکل ارگانیک، پویا، باز و انعطافپذیری جهتگیری شده است . بر همین اساس این مقاله به نقش مدیریت دانش، سازمان یادگیرنده،بینش علمی در آموزش و پرورش پرداخته و به دلیل نقش مهم معلم در توسعه کشور مهارتهای آن را در جامعه کنونی عنوان میکند

مدیریت دانش، سازمان یادگیرنده،بینش علمی،نقش سازمان یادگیرنده، مدیریت دانش در آموزش و پرورش