سید محسن حائری - استاد دانشگاه صنعتی شریف
احمد رحمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف
علی صیفوری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف

خاک سیمانی شده اصطلاحا بهه خاکی گفته می شود که در طی فرآیندهای طبیعی و مصنوعی، بین دانه های آن پیوند برقرار شده باشد. مطالعه متون فنی و تحقیقات انجام شده قبلی، نشان داده که آبرفتهای تهران، سیمانی و جنس غالب مواد سیمانی کننده آنها کربناتی ( اعم از کلسیت و آهک) می باشد. با توجه به دشوار تا غیرممکن بودن تهیه نمونه های دست نخورده برای انجام آزمایشهای سه محوری و از طرفی با توجه به ناهمگنی آبرفتهای تهران از نظر دانه بندی، وزن مخصوص و میزان سیمان، در این پروژه از سیمانی شدن مصنوعی استفاده شده است. عامل سیمانی آهک در نظر گرفته شده و دانه بندی منطبق بر منحنی دانه بندی پایه و در دو درصد ریزدانه متفاوت و با تراکم 65 درصد می باشد. آزمایشات صورت گرفته سه محوری استاتیکی و بر روی نمونه های استوانه ای با قطر 10 و ارتفاع 20 سانتیمتر در دو حالت CU و CD می باشد. این نتایج بدست آمده، بیانگر این است که با افزایش سیمان، مقاومت متناظر با نقطه اوج افزایش و کرنش مربوطه کاهش می یابد. زاویه اصطحکاک داخلی، اندکی افزایش یافته ولی چسبندگی تحت تاثیر مستقیم مقدار سیمان قرار دارد. از بررسی تاثیر ریزدانه نیز چنین نتیجه شد که با افزایش میزان ریزدانه، مقاومت اوج نمونه های سیمانی شده و کرنش نظیر این نقاط کاهش می یابد، همچنین مقدار چسبندگی نمونه های سیمانی افزایش یافته و مقدار زاویه اصطحکاک داخلی آنها کاهش می یابد.

شن و ماسه سیمانی شده ، آبرفت تهران ، آهک هیدراته ، آزمایش سه محوری استاتیکی ، فشار همه جانبه ، چسبندگی