علی محمدصادق - دانشجوی کارشناسی ارشد، آزمایشگاه جنبه های مکانیکی خوردگی، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران، صندوق پستی ۴۵۶۳-۱۱۱۵۵.
مهرناز قراگوزلو - دانشیار، گروه پژوهشی نانوفناوری رنگ، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران، صندوق پستی ۶۵۴-۱۶۷۶۵.
سعیدرضا اله کرم - استاد، آزمایشگاه جنبه های مکانیکی خوردگی، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران، صندوق پستی ۴۵۶۳-۱۱۱۵۵.

امروزه پوشش های نانوساختار به عنوان یکی از پرکاربردترین حوزه های فناوری نانو مورد توجه قرار گرفته اند. عوامل مخرب مانند اصطکاک، سایش و شرایط محیطی در ابزار و بخش های صنعت پزشکی باعث تخریب سطح می شوند. بنابراین، برای حل این چالش، محققان با استفاده از مهندسی سطح و اعمال نانو پوشش ها، درصد تخریب اجزا را کاهش داده اند. ایمپلنت های ارتوپدی و دندان به دلیل موفقیت بالایشان به طور فزاینده ای در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، عفونت های مرتبط با ایمپلنت هنوز هم رخ می دهند و درمان آن دشوار است. استفاده از پوشش فعال روی سطح ایمپلنت برای جلوگیری از عفونت در قسمت های پزشکی توصیه می شود. در این مقاله مروری به انواع مواد پزشکی مورد استفاده به ویژه خواص آلیاژ فولاد ضد زنگ  L۳۱۶ و بهبود خواص مقاومت در برابر خوردگی آن با پوشش با نانوذرات کیتوسان و ژلاتین به روش الکتروفورتیک اشاره شده است. همچنین اثر نانوذرات نیز بررسی شده است. مشاهده شد که افزودن نانومواد باعث کاهش میزان رسوب می شود، اما به دلیل افزایش کیفیت سطح و کاهش تخلخل در پوشش، مقاومت به خوردگی را افزایش می دهد.

پوشش ضدخوردگی, فولاد زنگ نزن L۳۱۶, الکتروفورتیک, نانوذرات, کیتوسان, ژلاتین