مجتبی لبیب زاده - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
یونس فولادقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز
حمیدرضا غفوری - استاد دانشگاه شهید چمران اهواز

کشف آسیب در سازه ها در سال های اخیر بعنوان یک مسئله مهمی در زمینه مهندسی ظاهر شده است. ترک، آسیبی است که اغلب در عضو های سازه ای رخ می دهد و ممکن است موجب گسیختگی های جدی در سازه شود. برای امنیت سازه ای، یک ترک باید در حالت اولیه کشف شود. شناسایی ترک در سازه ها با پوشش خارجی و عایقکاری به طور دیداری ممکن نیست. چنین ترک هایی لازم است که توسط روش های غیر مخرب شناسایی شوند. در دهه اخیر پژوهشگران بسیاری به بررسی روش هایی برای کشف آسیب در سازه ها، پرداخته اند. در این میان روش آنالیز موجک بعنوان روشی قابل قبول از طریق مشاهدات عددی و آزمایشگاهی، مورد تایید واقع شده است. این آنالیز بروی پاسخ سازه آسیب دیده انجام می شود و محل آسیب بصورت اغتشاشاتی در نمودار ضرایب موجک نمایان می گردد. محققان بسیاری در این زمینه مطالعاتی را داشته و به نتایج خوبی برای کشف ترک رسیده اند. این مقاله به بررسی و بازبینی تحقیقاتی که در زمینه کشف آسیب توسط تبدیل موجک انجام شده است، می پردازد و مزایا و محدودیت های این روش را بیان می کند.

آنالیز موجک، کشف آسیب، پایش سازه ها