ابراهیم میرزایی - مربی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات
یونس نیازی - استادیار گروه عمران و عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
علی ضیایی - مربی و عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد

استفاده از افزودنی های الیافی با توزیع یکنواخت در مخلوط بتن آسفالتی، یکروششناخته شده برای بهبود بخشیدن به خواصمکانیکی و دوام روسازی های آسفالتی است. خرابیهای معمول روسازی های آسفالتی را می توان با استفاده از الیافپیشگیری و یا حداقل کنترل نمود. هدفاز اینتحقیق بررسی تاثیر کاربرد الیاف آزبست بر خواصمخلوط های الیاف- قیر و مخلوط های بتن آسفالتی است. در این تحقیق از یکنوع مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته ، یک نوع قیر خالص 60/70 و سه درصد مختلف الیاف استفاده شد. بررسی های آزمایشگاهی با مقایسه خواص گوناگون رئولوژیکی، مکانیکی و آسیب پذیری رطوبتی مخلوطهای دارای الیاف و فاقد الیاف انجام شد. نتایج آزمایش های درجه نفوذ و نقطه نرمی بر روی مخلوط های قیر- الیافنشان می دهد که الیافسبببهبود خواصرئولوژیکی مخلوط شده و خواصسفتکنندگی الیافبا درصد الیاف تغییر می کند. نتایج حاصل از آزمایشهای طرح مخلوط به روش مارشال نشان می دهد که افزودن الیاف سبب کاهشجزیی در استقامت مارشال و افزایشجزئی در درصد قیر بهینه و درصد فضای خالی آسفالت در قیاس با نمونه های فاقد الیاف می گردد. نتایج حاصل از آزمایش کششغیر مستقیم نشان داد که افزودن الیاف دوام مخلوط را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد و بهبود حاصل به درصد الیاف در مخلوط بستگی دارد

مخلوط های آسفالتی،الیاف آزبست،دوام