زهرا ثانوی عباس آبادی - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

آلمیدا و همکارانش ( ۲۰۰۴ ) مطرح کردند که انتظار می رود ارتباط مثبتی بین تغییرات در میزان وجوه نقد و حساسیت جریان های نقدی شرکت وجود داشته باشد، به طوری که کاهش (یا افزای۹ میزان موجودی نقد شرکت در یک زمان مشخص به کاهش (یا افزایش) حساسیت جریان های نقدی وجوه نقد منجر شود. استدلال آلمیدا و همکارانش مبتنی بر انگیزه احتیاطی وجوه نقد است، آن ها مطرح کردند به دلیل موارد مختلفی همچون وجود قراردادهای الزام آور، خودداری از انتشار خبر بد در مورد وضعیت مالی شرکت، اندازه شرکت، انگیزه های به نگهداری دارایی و منابع نقدی و همچنین مسائل و مشلات نمایندگی واکنش های متفاوتی را ر ارتباط با وجوه نقد و میزان نگهداری آن در پی دارد که می تواند در میزان حساسیت جریان های نقدی وجوه نقد موثر باشد به گونه ای که می تواند در میزان اعتماد و اطمینان مالکان به مدیران شرکت اثر گذار باشد. ریسک و ویتد ( ۲۰۰۹ ) نشان دادند در شرکت های بزرگ و متوسط یک ارتباط غیرخطی منفی برای حساسیت جریان های نقدی وجوه نقد آن ها، وجود دارد که مرکز توجه مطالعه آنها، وجود ارتباط بین وجوه نقد و حساسیت جریان های نقدی بود. بن محمد و همکاران ( ۲۰۱۴ ) هدف از تحقیق حاضر مروری بر بحران نقدینگی و حساس یت جریان نقدی به روش کتابخانه ای می باشد.

بحران نقدیگی، حساسیت، جریان نقدی