حافظ تره باری - دکتری تخصصی علوم تربیتی، عضوهیات علمی دانشگاه فرهنگیان، پردیس بنت الهدی صدراردبیل، ایران
الناز اسدزاده - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس بنت الهدی صدر اردبیل، ایران

این مقاله سعی دارد ضمن بررسی عمیق درس هنر ایران و ژاپن ، اهداف، اصول، رویکردها، محتوا، نحوه اجرا، ارزشیابی و سایر ویژگی های برنامه درسی هنر را به شیوه ای منطقی ترسیم کند. روش تحقیق تطبیقی در قالب مروری توصیفی و بر اساس مراحل چهارگانه جورج بردی انجام شده است . روش و ابزار جمع آوری اطلاعات کتب و منابع علمی و اسناد موجود در وبسایت های مختلف بوده است . در مجموع نتایج مقایسه و ارزیابی نشان داد که آموزش هنر در نظام آموزشی کشورمان از یک سو با محدودیت های نظری و فکری و از سوی دیگر با موانع و محدودیت های اجرایی و عملی در مقایسه با ژاپن مواجه است . محدودیت های نظری ناشی از عدم اعتقاد برنامه ریزان و مربیان آموزشی به ضرورت و نقش ویژه آموزش هنر در رشد مهارتها و توانایی های مختلف دانش آموزان و تحقق اهداف مختلف نظام آموزشی است . به همین دلیل آموزش هنر در کشور ما همواره نقش و جایگاه فرعی و حاشیه ای در برنامه درسی مدارس دارد. موانع اجرایی همچنین کاستی ها و مشکلات عمده ای را که با اجرای صحیح برنامه درسی هنر در مدارس مرتبط است برطرف می کند.

آموزش هنر، ایران، ژاپن