محدثه مردانی حسنجانی - کارشناس ارشد روانشناسی، موسسه آموزش عالی تاکستان، قزوین، ایران.
محمدکاظم سلامت - گروه روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
مریم زارع - گروه روانشناسی و علوم تربیتی، پردیس البرز دانشگاه تهران، تهران، ایران.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش والدگری مثبت به مادران بر پرخاشگری کودکان دبستانی شهرستان اسلامشهر ۱۴۰۱ انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دانش آموزان دختر ۹ تا ۱۱ ساله مدارس دخترانه اسلامشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ است و از میان آنها تعداد ۳۰ مادر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در ۲ گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش والدگری مثبت قرار گرفت و گروه گواه تا پایان پژوهش مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) بود. داده های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۴ تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش والدگری مثبت به مادران بر پرخاشگری کودکان دبستانی شهرستان اسلامشهر اثربخش است .(P<۰/۰۵) با توجه به یافته های پژوهش میتوان گفت که آموزش والدگری مثبت به مادران عامل مهم و تاثیرگذاری بر کاهش پرخاشگری دبستانی میباشد.

والدگری مثبت، پرخاشگری، کودکان