سید محسن زمزمی - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
جواد وظیفه مهربانی - دانشیار، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز

در این تحقیق، جداسازی فاز جامد و آب در باطله نهایی مدار فرآوری کائولن زنوز بررسی شد. کوارتز، کائولینیت کانی های اصلی و به مقدار جزیی کلسیت کانی تشکیل دهنده باطله نهایی شناسایی شدند. ته نشینی ذرات جامد پالپ، با تغییر پارامترهای مختلف بررسی و تاثیر آنها، در سرعت اولیه ته نشینی، شفافیت آب بخش زلال، ویسکوزیته و چگالی پالپ ته نشین شده ارزیابی گردید. نتایج نشان داد، با افزایش درصد جامد پالپ ته نشین شده از ۵% تا ۴۵% (در غیاب فلوکولانت)، سرعت ته نشینی به صورت غیرخطی کاهش و شفافیت آب بخش زلال، به دلیل ته نشینی بهتر ذرات معلق در درصدهای جامد بالا، افزایش یافت. افزایش pH، سرعت ته نشینی را بهبود بخشید و پالپ ته نشین شده متراکم تر شد. علی رغم افزایش سرعت ته نشینی، شفافیت آب بخش زلال، به دلیل وجود ذرات ریز معلق در pH های بالا، کاهش یافت. آنالیزها، نشان داد که ۵۵% ذرات معلق در بخش آب زلال ریزتر از ۱۰ میکرون بوده و درصد کانی های کائولینیت و کلسیت در بخش معلق، نسبت به خوراک اولیه افزایش یافته است. باتوجه به نتایج حاصل، با افزایش pH بار سطح و پتانسیل زتای ذرات معلق منفی تر شده، که این مساله ممکن است باعث افزایش نیروی های دافعه ذرات ریز شده و در نهایت به معلق شدن ذرات ریز منجر شود. استفاده از فلوکولانت حتی به مقدار کم نیز سرعت اولیه ته نشینی را تا ۶ برابر افزایش داده و شفافیت آب زلال را بهبود بخشید، ولی چگالی بخش ته نشین شده به دلیل افزایش حجم پالپ، کاهش یافت.

سرعت ته نشینی, شفافیت آب, فلوکولانت, باطله, کائولن