میلاد همافر - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای

زلزله بم و تلفات سنگین ناشی از آن مهرتاییدی است برناکارآمدی برنامه های مقاوم سازی ساختمانی اتخاذ شده درایران پس ازوقوع فاجعه مذکور ضرورت تغییر مقیاس نگرش به مساله آسیب پذیری دربرابر زمین لرزه از ساختمان به شهرباردیگر قوت گرفت دستیابی به چنیننگرش جامعی ناگزیر از شناخت شهر از زوایایی مختلف زمین شناختی کالبدی و اجتماعی فرهنگی است که لزوم توجه به مساله آسیب پذیری را درسطوح مختلف برنامه ریزی روشن می نماید تصمیات اصلی درخصوص شکل توسعه و تغییر و تحولات کالبدی شهرها توسط طرح های توسعه شهری اتخاذ می شود لذا توجه به ملاحظات آسیب پذیری لرزه ای درتدوین طرح های مذکور ضروری به نظر میر سد از این رهیافت نقش مهمی و تعیین کننده برنامه ریزی شهری و طراحی شهری درتعیین آسیب ذپیری شهری دربرابر زمین لرزه قابل تبیین می باشد آسیب پذیری کالبدی شهر دربرابر زمین لرزه برایند اسیب پذیری عناصر مختلف شهری می باشد دراین راستا شناخت نحوه آسیب پذیری کلیه عناصر شهری دربرابر زمین لرزه درتعیین آسیب پذیری نههایی شهر امری ضروری بنظر می رسد دراین میان بافت شهری که نشان دهنده ترکیب و نحوه همجواری کوچکترین اجزای شهری می باشد می تواند اطلاعاتی پایه ای را درچگونگی واکنش کوچکترین سلولهای کالبد شهر دربرابر زمین لرزه فراهم سازد براین اساس یکی از اهداف اصلی تدوین معیارهای فرسودگی بافت شهری تشخیص بافت های آسیب پذیر دربرابر زمین لرزه و تعیین الویت های اقدام برحسب درجه آسیب پذیری می باشد.