ندا کریمی - Department of Health Education and Health Promotion, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
شهرزاد سعادت قرین - Department of Health Education, School of Dr. Shariati Technical, Technical & Vocational University, Tehran, Iran
آذر طل - Department of Health Education and Health Promotion, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
رویا صادقی - Professor, Department of Health Education and Health Promotion, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی یاسری - Associate Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
بهرام محبی - Associate Professor, Cardiovascular Intervention Research Center, Cardio-Oncology Research Center, Rajaie Cardiovascular Medical and Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: افراد با سواد سلامت محدود، رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ضعیف تری از خود نشان می دهند. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت سواد سلامت و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال ۱۳۹۷ انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۳۷۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انجام گردید. اطلاعات به وسیله پرسش نامه دموگرافیک و زمینه ای، پرسش نامه سواد سلامت نوجوانان (Health Literacy Measure for Adolescents یا HELMA) و پرسش نامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (Health Promotion Lifestyle Profile-II یا HPLP-II) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت، ۱۱/۲۴ ± ۵۴/۵۷ (متوسط) و میانگین نمره سواد سلامت، ۸۷/۱۲ ± ۹۲/۵۹ (نه چندان کافی) بود. بیشترین میانگین نمره ابعاد رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سواد سلامت به ترتیب به حیطه های کنترل استرس (۵۵/۶۵) و درک (۱۵/۷۴) و کمترین میانگین نمره به حیطه های مسوولیت پذیری در قبال سلامت (۱۸/۵۰) و محاسبه (۶۹/۴۳) اختصاص داشت. بین سواد سلامت و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ارتباط مستقیم و معنی داری مشاهده گردید (۴۳/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) و آن ها با مطالعه مجله و روزنامه و علاقه به موضوعات سلامت ارتباط مستقیم و معنی دار و با ساعات استفاده از اینترنت و ارزیابی وضعیت سلامت دارای ارتباط معکوس و معنی داری بود. بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت با پایه تحصیلی (۳۵/۰- = r، ۰۰۱/۰ > P) و سن (۳۱/۰- = r، ۰۰۱/۰ > P) ارتباط معکوس و با رشته تحصیلی (۳۰/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، لزوم تدوین برنامه های مدون آموزشی جهت ارتقای این دسته از رفتارها و افزایش سواد سلامت در فضای مجازی ضروری می نماید.

Health behaviors, Health literacy, Student, Adolescents, رفتارهای سلامتی, سواد سلامت, دانش آموز, نوجوانان