محمدهادی پاک فطرت

در سالهای اخیر گسترش بی رویه و سریع نواحی شهری به همراه تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیت در محدودههای کلانشهری ایران، تداوم حیات سالم شهری را در ابعاد مختلف با مخاطره و چالش های جدی مواجه نموده است . با به کارگیری چنین رویکردی در فضاهای شهری ، با گذشت زمان شهرها دیگر توان ارائه خدمات لازم به شهروندان خود را در چارچوب محدوده فضایی و جغرافیایی خود نداشته و توسعه فضایی مطلوب با تاکید بر اهیم رشد هوشمند شهری را به عنوان چارهای برای پایان بخشیدن به بی برنامگی توسعه فیزیکی شهرها مد نظر قرار دادهاند. شهر هوشمند دارای ۶ معیار پویایی هوشمند، مردم هوشمند، زندگی هوشمند، محیط زیست هوشمند، حکمروایی هوشمند و اقتصاد هوشمند می باشد. مجموع این معیارها ۳۳ مولفه می باشد. اولویت بندی این مولفه ها از نگاه متخصصین این حوزه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است . پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از بعد ماهیت و روش، بدلیل این که به دنبال رتبه بندی مولفه ها و شاخص های شهر هوشمند در منطقه یک شهر شیراز است ، توصیفی و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می آید. جهت رتبه بندی عوامل از شاخص اهمیت نسبی استفاده شده است . نتایج این بررسی نشان می دهدخلاقیت شهروندان با شاخص اهمیت نسبی ۹۳ درصد در بالاترین رتبه قرار می گیرد.

رتبه بندی ، مولفه ها و شاخص ها، شهر هوشمند، منطقه یک شیراز