شه پول مرادی نقندر - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه،
علی عابدینی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه،

افق لاتریتی داش آغل در فاصله 20 کیلومتری شرق شهرستان بوکان، جنوب استان آذربایجان غربی (شمال غرب ایران) واقع می باشد. ا ین افق به صورت لایه ها و عدسی های منفصل چینه سان در مرز بین کربنات های سازند الیکا و ماسه سنگ های سازند شمشک (ژوراسیک) توسعه یافته است. مطالعات کانی شناسی نشان می دهند که هماتیت، گوتیت، بوهمیت، کائولینی، کلریت، روتیل، آناتاز، مونت موریلونیت، موسکویت، کوارتز و پیریت کانی های اصلی سنگ ساز این نهشته می باشند. بر اساس شیمی عناصر اصلی، کنسنگ های این نهشته را می توان به سه گروه، (1)فریت، (2)کائولینیت بوکسیتی، و (3)فریت کائولینیتی طبقه بندی نمود. محاسبات تغییرات جرم REE در یک پروفیل انتخابی با فرض UCC به عنوان سنگ مادر این نهشته آشکار می سازند که اغلب REE در طی تکوین این نهشته به صورت متحرک عمل نموده و در طی فرآیندهای لاتریت زایی بطور بخشی از سیستم شسته شده اند. نتایج بدست آمده از مطالعات زمین شیمی عنصری و بررسی تغییرات مقادری بی هنجاری های Eu و Ce نشان می دهند که میزان دسترسی به لیگندهای ارگانیکی و نوسانات سطح سفره آب های زیرزمینی به ترتیب نقش مهمی در شستشوی REEs از بخش های بالایی و تحتانی پروفیل مورد مطالعه ایفا نموده اند. ضرایب همبستگی بین عناصر پیشنهادی می کنند که کانی هایی نظیر کائولینیت، مونت موریلونیت، موسکویت، یرکن، روتیل، آناتاز، و زینوتایم میزبانان احتمالی REEs در نهشته لاتریت رسی داش آغل هستند.