مصطفی آدرسی - استادیار، دانشکده عمران، گروه ژئوتکنیک و آب، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
نیما رشتی محمد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، گروه ژئوتکنیک و آب، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

هدف این مطالعه ارزیابی تخریب بتن، با در نظر گرفتن حملات سولفاتی و ارائه رویکرد مناسب برای مقابله با این پدیده است. اثرات شرایط رویارویی، مانند غلظت محلول، دما، و شرایط غوطه وری، نوع سیمان و نسبت آب به سیمان مورد بررسی قرار گرفتند. به علاوه نشان داده شده است که مواد سیمانی مکمل و سیمان پرتلند معمولی با بهبود خواص ملات هیدراته شده، حمله خارجی سولفاتی را کاهش می دهند. این مطالعه یک بررسی جامع از عملکرد بهبودی خاکستر بادی ، سرباره، دوده ی سیلیس و متاکائولین در برابر حمله سولفاتی را نیز ارائه می کند. نرخ جایگزینی بیش از ۱۰ درصد خاکستر بادی، بیش از ۲۰ درصد سرباره، ۳-۲۰ درصد دوده سیلیس و ۵-۲۵ درصد متاکائولین برای بهبود مقاومت در برابر حمله سولفاتی در سولفات سدیم یافت شده است. افزایش نرخ دوز باعث بهبود عملکرد کلی برای همه ی SCM ها به جز دوده ی سیلیس و خاکستر بادی رده ی C می شود. در سولفات منیزیم، در نرخ های جایگزینی بالاتر، عملکرد برای متاکائولین و دوده سیلیس ضد و نقیض است همانطور که با افزایش انبساط نسبت به یک کنترل نشان داده شده است. به طور کلی، خاکستر بادی، سرباره، دوده سیلیس و متاکائولین می توانند در کاهش حمله سولفات موثر باشند، اما عملکرد آن ها به نرخ جایگزینی، قرار گیری در معرض کاتیون سولفات و خواص شیمیایی و فیزیکی آن ها بستگی دارد.

بتن, حمله ی سولفاتی, در معرض قرار گیری, دوام, مواد سیمانی مکمل