فاضل حاجی زاده ابراهیمی - استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران

تصمیمگیری فرآیندی ذهنی است که مدیران و کارکنان سازمانها با آن سروکار دارند. فرآیند تصمیمگیری در پرتو فرهنگ، ادراکات، ارزشها، نگرشها، دانش و بینش فرد صورت میگیرد و این عوامل بر یکدیگر تاثیرگذارند. در این میان، تصمیمگیری کارا و اثربخش با محدودیتهایی سروکار دارد و به دلیل سرعت فزاینده تغییرات و پیچیدگی محیط، تصمیم گیری مستلزم سرعت و دقت بیشتری میباشد. مدیران و مهندسان، امروزه علاوه بر الزام به انطباق با تغییرات سریع محیطهای کسب وکار، با مجموعه ای از مسائل چالشی، نظیر جریانهای پیچیده تصمیمگیری، و عدم قطعیت سروکار دارند. عدم قطعیت مفهومی است که در علوم مدیریت و مهندسی و به ویژه مدیریت کسب وکار و مهندسی صنایع با آن مواجه هستیم و تصمیمگیری مناسب درمواردی که عدم قطعیت وجود دارد همواره میتواند از اتلاف وقت و هزینه های سنگین و غیرضروری که در پروژه های بزرگ بسیار حائز اهمیت است جلوگیری نماید. لذا در این مقاله به روشها و فنون تصمیمگیری مدیران در شرایط عدم قطعیت و در محیطهای پیچیده کسب وکار پرداخته شده است.

تصمیمگیری، مدیریت، عدم قطعیت، محیطهای پیچیده، کسب وکار