مهدی ملکپورشهرکی - دانشچوی کارشناسی علوم ورزشی. دانشکده علوم ورزشی. دانشگاه اصفهان. اصفهان. ایران
فاطمه براهیمی - دانشچوی کارشناسی علوم ورزشی. دانشکده علوم ورزشی. دانشگاه اصفهان. اصفهان. ایران
الهه توسلی - استادیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت. دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد. شهر کرد. ایران
معصومه علیدوستی - استادیار گروه بهداشت عمومی. دانشکده علوم پزشکی بهبهان. بهبهان. ایران

ثیرات مثبت فعالیت جسمانی منظم برای همه گروه های سنی اثبات شده است. با این وجود به نظر می رسد سبکزندگی کم تحرک در بین نوجوانان و به ویژه دختران رایج است. مطالعه توصیفی حاضر با هدف تعیین وضعیت فعالیتجسمانی دختران نوجوان با استفاده از ز الگوی مراحل تغییر انجام شد. ۴ نفر از دانش آموزان دبیرستان های متوسطه اولدخترانه دولتی شهرکرد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته(متغیرهای دموگرافیک, سازه های آگاهی و مراحل تغییر، پیش تفکر, تفکر آمادگی، عمل و حفظ و نگهداری)) جمع آوریشد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۱۸ و آزمون های واریانس یک طرفه. همبستگیپیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد میانگین نمره آگاهی دختران شرکت کننده در مطالعه ۵۳.۱۸±۲۱.۸۲ بود که نشان دهنده آگاهی متوسط می باشد ارزیابی مراحل تغییر فعالیت جسمانی نشان داد که ۴۳ درصد (۱۶۵نفر) دختران نوجوان در مرحله پیش تفکر هستند که رقم بسیار بالایی می باشد و ۲۶/۶ درصد آن ها (۱۰۲ نفر) نیز درمرحله تفکر به سر می برند و تنها ۲۲ نفر (۳/۷ درصد) از دانش آموزان دختر در مرحله حفظ و نگهداری فعالیت جسمانیبودند و بیشتر از ۶ ماه به طور منظم ورزش می کردند. بین آگاهی و سن مادر ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید(p<۰.۰۵) و بین مراحل تغییر فعالیت جسمانی و شغل مادر و تحصیلات پدر ارتباط معناداری گزارش گردید(p<۰.۰۵). با توجه به وضعیت آگاهی و مراحل تغییر نوجوانان در زمینه انجام فعالیت جسمانی که اکثرا در مرحله پیشتفکر و تفکر بودند و نیز اهمیت انجام منظم و مداوم فعالیت جسمانی, ایجاد انگیزه و باور در دختران نوجوان برای انجام اینامر مهم و رفع موانع در این خصوص با استفاده از نظریه های کار آمد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ضروری است.

فعالیت جسمانی، مراحل تغییر، نوجوان دختر، ارتقا سلامت