ام البنی محمدرضاپور - دانشگاه زابل- دانشکده آب و خاک- گروه مهندسی آب
زهره سادات موسوی رستگار - دانشگاه زابل- دانشکده آب و خاک- گروه مهنسی آب
امید بزرگ حداد - دانشگاه تهران
محبوبه ابراهیمی - دانشگاه پیام نور بوشهر- گروه آب و خاک

یکی از اصلی ترین منابع آبی موجود، منابع سطحی آب و به طور مشخص آب موجود در مخازن سدها می باشد. یکی از روش­های بهبود بهره­برداری از مخازن اعمال سیاست جیره­بندی در مخزن است. تابع هدف در این تحقیق کمینه سازی نسبت کمبود با اعمال سیاست جیره­بندی بر مصارف کشاورزی سد وشمگیر در استان گلستان است. به این منظور دوره سه ساله خشکسالی متوالی از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ برای این تحقیق انتخاب گردید. سیاست جیره­بندی با استفاده از الگوریتم­های بازپخت، ژنتیک، رقابت استعماری صورت گرفته و سپس نتایج با سیاست بهره­برداری استاندارد مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهند که الگوریتم بازپخت با اعمال سیاست جیره بندی با اعتمادپذیری ۹۴/۹۹ درصد، برگشت پذیری ۵۰%، شاخص پایداری ۳۹/۴۹، آسیب پذیری ۶% و درصد تامین ۹۹ دارای بالاترین کارایی و همچنین سیاست بهره برداری استاندارد نیز با اعتمادپذیری ۲۵/۹۹ درصد، برگشت پذیری ۱۱%، شاخص پایداری ۲۲/۹، آسیب پذیری ۵/۱۵% و درصد تامین ۸۰ دارای پایین ترین کارایی در بهره برداری از مخزن وشمگیر در دوره خشکسالی بوده اند.

خشکسالی, سیاست جیره بندی, سیاست بهره برداری استاندارد, سد وشمگیر, الگوریتمهای فراابتکاری