شهلا امانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و مناب
حسین زارعی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سدالله علیزاده اجیرلو - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
کامبیز مشایخی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

یکی از روش های نوین ازدیاد آماریلیس سیستم تکثیر دوفلسی است که با استفاده از این روش زمان موردنیاز برای ایجاد یک پیاز بالغ 3 سال به طول می انجامد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر شرایط کشت درون شیشه ای بر میزان باززایی پیازچه از ریزنمونه های دوفلسی پیاز آماریلیس بود. محیط کشت مورد استفاده محیط MS محتوی 3% ساکارز و 0/8% آگار بود، هیچ تنظیم کننده ی رشدی خارجی بکار برده نشد. نتایج بیانگر این بود که 100 % دوفلسی ها در محیط کشت مورد استفاده باززایی داشتند و پیازچه ها در سطح دور از محور فلس درونی القا شدند. میانگین تعداد پیازچه تولید شده به ازای هر ریزنمونه دوفلسی از 1 تا 1/5 متغیر بود. پیازچه های درون شیشه ای در همان محیط ریشه دار شدند و بنابراین نیازی به کاربرد هورمون های ریشه زایی نبود. در پایان آزمایش گیاهچه های ریشه دارشده با موفقیت به شرایط برون شیشه ای انتقال یافتند و پس مقاوم سازی در بستری از پرلایت و کمپوست به نسبت 1:1 مستقر شدند و به میزان 100 % بقا یافتند و توسعه پیدا کردند. از زمان کشت ریزنمون هها تا ایجاد یک گیاهچه ی رشد کرد هی ریش هدار 3/5 تا 4 ماه طول کشید که این مدت زمان در مقایسه با سیستم تکثیر دوفلسی در شرایط برون شیشه ای به مراتب کمتر بود.

آماریلیس، باززایی، ریزنمونه دوفلسی، کشت درو نشیشه ای