فاطمه حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طب
رضا صالحی - استادیار گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طب
عبدالکریم کاشی - استاد گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی

در تحقیقی با شرایط گلخانه ای تحت سیستم هیدروپونیک در سال 1389 ، اثر چهار نوع محلول غذایی روی رشد رویشی دو رقم ریحان سبز و بنفش مورد مطالعه قرار گرفت. محلول غذایی پایه، محلول هوگلند بود که تغییراتی در غلظت سه عنصر اصلی نیترو ژن، پتاسیم و کلسیم در آن اعمال گردید: محلول 1 (نیتروژن = 210 ، پتاسیم = 275 و کلسیم = 180 پی پی ام)، محلول 2 (نیتروژن = 240 ، پتاسیم = 305 و کلسیم = 210 پی پی ام)، محلول 3 (نیتروژن = 180 ، پتاسیم = 245 و کلسیم = 150 پی پی ام)، محلول 4 (نیتروژن = 150 ، پتاسیم = 215 و کلسیم = 120 پی پی ام). گیاهان در تیمارهای مختلف روزانه بطور مرتب محلول دهی می شدند. در طول دوره رشد و نمو گیاهان، چهار برداشت در فواصل زمانی معین انجام گرفت و صفات رویشی همچون ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد شاخه جانبی، عملکرد پیکره رویشی و درصد ماده خشک بخش هوایی گیاه اندازه گیری گردید. مطابق با نتایج تغییر دادن غلظت عناصر مذکور توانست تفاوت های معنی داری را روی صفات مورد ارزیابی ایجاد نماید. متوسط ارتفاع بوته و تعداد شاخه جانبی در برداشت های مختلف در محلول غذایی سوم بیشتر از دیگر محلول ها بود. این در حالیست که در مورد صفت ارتفاع بوته بجز در برداشت اول، تفاوت معنی داری بین دو رقم ریحان مشاهده نشد ولی تعداد شاخه جانبی ریحان سبز بیشتر از بنفش بود. بیشترین عملکرد تک بوته (2/420 کیلوگرم) به محلول 2 و کمترین آن (1/422 کیلوگرم) به محلول 1 اختصاص داشت. همچنین عملکرد تک بوته ریحان سبز بیشتر از ریحان بنفش بود.

محلول هوگلند، غلظت عناصر، هیدروپونیک، ریحان