اکرم عظیمی - دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه اصفهان
مهدیه صفیان - کارشناسی روانشناسی دانشگاه معارف قرآن و عترت
فاطمه بیگی دمنه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاد اسلامی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب پیشرفت تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم (نوجوانان) در دوران کرونا انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی می باشد که جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹هدر شهرستان فریدن (استان اصفهان) بود. نمونه پژوهش شامل ۲۳۸ نفر بوده که به روش نمونه گیری چند مرحله ای از میان دانش آموزان دختر مدارس دوم متوسطه انتخاب شده است. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های اضطراب پیشرفت تحصیلی آلپرت و هابر((۱۹۶۰ و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) بوده است. آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار و درصد می باشد و در تحلیل استنباطی از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و چندگانه استفاده خواهد شد و توسط نرم افزار۲۵- SPSS تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان داد که بین اضطراب پیشرفت تحصیلی و عملکرد تحصیلی نوجوانان رابطه مثبت معنادار وجود دارد(.(P<۰.۰۵ میتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که در سطح اضطراب پیشرفت تحصیلی متوسط و بهینه، عملکرد تحصیلی افراد نه تنها آسیب ندیده بلکه بهبود نسبی می یابد.

اضطراب پیشرفت تحصیلی، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان دختر