هادی تجری - کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه ارومیه
الهام فتح الهی - کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه ارومیه
ابراهیم رضائی - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه ارومیه

مدل های خودرگرسیون برداری بطور گسترده ای در اقتصاد سنجی سری زمانی بکار گرفته می شوند؛ از آن بین می توان به ارزیابی اثرات شوک های سیاست پولی بر اقتصاد اشاره کرد. با این وجود، مجموعه اطلاعات پراکنده استفاده شده در این مدل های تجربی، حداقل دو مشکل بالقوه را ایجاد می کند. اولین مشکل، اندازه اطلاعات مورد استفاده توسط بانک های مرکزی است که در تحلیلهای VAR انعکاس پیدا نمی کنند، به این دلیل احتمالاً اندازه گیری سیاست پولی دچار تورش خواهد بود. دومین مشکل، توابع عکس العمل آنی در الگوی VAR متعارف، تنها برای متغیرهای محدودی که در الگو تعریف شده اند، قابل مشاهده است. این متغیرها عموماً نسبت کوچکی از متغیرهای مورد ارزیابی سیاستگذاران هستند. یک راه برطرف کردن این مشکلات، ترکیب مدلهای VAR متعارف با مدلهای پویای عاملی است، این روش در ادبیات اقتصاد سنجی نوین تحت عنوان خودرگرسیون برداری عاملی تعمیم یافته (FAVAR) مطرح شده است. نتایج بیانگر تشخیص واقع گرایانه تری از مکانیسم انتقال پولی هستند. در واقع این نتایج نمای جامعی از اثرات سیاست پولی را بر اقتصاد نشان می دهند.

خودرگرسیون برداری عاملی تعمیم یافته، مدل های پویای عاملی، سیاست پولی