محمدرضا خزائی - گروه مهندسی عمران ، دانشگاه پیام نور، تهران

سیل های طراحی سازه های هیدرولیکی کنترل سیل معمولا بر اساس بارش های شدید ثبت شده در سال های گذشته شبیه سازی می شوند. معمولا چنین طرح هایی بر مبنای این فرض هستند که مشخصات و رژیم بارش های شدید مولد سیل ، در طول عمر سازه های هیدرولیکی مرتبط با سیل ، بدون تغییر باقی می ماند. با این حال ، تغییرات آب و هوایی ، رژیم بارندگی را تغییر می دهد و لازم شدت بارش های آینده بر مبنای تغییر آب و هوا پیش بینی شوند. در این مطالعه ، سری بارش روزانه همدان توسط یک مدل مناسب شبیه سازی استوکستیک بارش (مدل (NSRP شبیه سازی شد. نتایج نشان داد که مدل NSRP به خوبی بارش روزانه همدان را شبیه سازی کرده است . توسط این مدل ، سناریوهای مدل اقلیمی ۲CanESM تحت سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای۶.۲RCP، ۵.۴RCP و ۵.۸RCP برای همدان ریز مقیاس شد. سپس ۳۰۰۰ سال بارش روزانه برای سال های ۱۹۷۶-۲۰۰۵ و هریک از سناریوهای سال های ۲۰۷۱-۲۱۰۰ تولید شد؛ و توزیع بارش های روزانه حداکثر سال ، از سریهای شبیه سازی شده برای سال های ۱۹۷۶-۲۰۰۵ و هریک از سناریوهای سال های ۲۰۷۱-۲۱۰۰ استخراج شد. سپس اثرات تغییر و نوسانات آب وهوایی ، بر شدت و فراوانی بارش های مولد سیل در همدان ارزیابی شد. بر اساس تمامی سناریوها، شدت بارش های شدید در همه دوره بازگشت ها (تا ۱۰۰۰ سال ) در سال های ۲۰۷۱-۲۱۰۰ نسبت به سال های ۱۹۷۶-۲۰۰۵ افزایش زیادی خواهد یافت . بر این مبنا،لازم است توزیع بارش های سیل سازی آینده بر اساس سناریوهای تغییر آب و هوا شبیه سازی شود و مبنای طراحی سازه های مرتبط با سیل جدید قرار گیرد.

بارش سیل زا، تغییر آب و هوا، نوسانات اقلیمی ، همدان ، استوکستیک