شیوه های بازنمایی معماری در نگارگری ایرانی: مطالعه موردی نگاره هایی از دوره سلجوقی، ایلخانی، تیموری و صفوی
عنوان مقاله: شیوه های بازنمایی معماری در نگارگری ایرانی: مطالعه موردی نگاره هایی از دوره سلجوقی، ایلخانی، تیموری و صفوی
شناسه ملی مقاله: JR_JFAUP-27-4_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JFAUP-27-4_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید امیر حسینی - پژوهشگر دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
حمید رضا انصاری - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
منوچهر فروتن - استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
شهاب الدین فتحی - کارشناس ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
سید امیر حسینی - پژوهشگر دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
حمید رضا انصاری - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
منوچهر فروتن - استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
شهاب الدین فتحی - کارشناس ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
نگارگران به ویژه از دورهی ایلخانی به بعد به بازنمایی فضاهای معماری و شهری در نگاره ها پرداخته اند. شیوه بازنمایی فضا در این نگارهها در مقایسه با ژرفنمایی و سنت نقاشی غربی دارای زبان خاص و ویژهای است. اغلب پژوهش های حیطه نگارگری ایرانی به مبانی فلسفی به خصوص حول مفهوم عالم مثال، یا شیوههای بازنمایی در قالب روشهای تحلیلی-زیباییشناختی پرداختهاند. این پژوهش را میتوان در زمره مطالعات تاریخی قرار داد که با روش تحلیلی-زیباییشناسانه در پی کشف شیوه های بازنمایی معماری در آثار نگارگری ایرانی است. در این پژوهش چهل اثر نگارگری که اغلب متعلق به دوره سلجوقی، ایلخانی، تیموری و صفوی هستند مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان میدهد که نگار ه ها از برهم نمایی بازنمایی نظام های مستقل معماری، منظر و رفتاری تشکیل میشوند. هر یک از این سه نظام بازنمایی، قواعد خاص خود را دارند. سه اصل کلی سازماندهی سطح نگاره شامل سازماندهی فضای کلی با خطوط و قاب بندی، جزء فضاهای مستقل و کلاژ آنها، روایت فشرده فضایی (کلاژ واحدهای فضایی) و افق رفیع، و سه قاعده بازنمایی سطوح شامل قواعد نمایش سطوح جانبی، قواعد نمایش کف و سطوح داخلی ایوان و نمایش درون و بیرون بنا از یافته های این پژوهش هستند که با تمرکز بر نظام بازنمایی معماری حاصل گردیده است.
کلمات کلیدی: نگارگری ایرانی, بازنمایی, فضا, ترسیم, معماری ایرانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1776573/