Rasoul Afzali - دانشیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
Marjan Badiee Azandehie - استادیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Qiuomars Yazdanpanah Dero - استادیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
azim zamani - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

این پژوهش با رویکردی بنیادی و با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی انجام پذیرفته است تا حوزه کاربردی مقوله­ های فضا و مکان را در ارتباط با خاستگاه­ فلسفی آن­ها مورد مداقه و واکاوی قرار دهد. نتایج این پژوهش نشان می­ دهد، علاوه بر دیدگاه­ سنتی(پوزیتیویسم)، سه مکتب- پدیدارشناسی، مارکسیسم و پست­ مدرن- مهمترین تاثیر و بیشترین حجم مفاهیم را درباره دو مقوله فضا و مکان دارند. در این میان، رویکرد مارکسیستی، روابط­ اجتماعی، حوزه­ های مصرف و تولید سرمایه داری و تناقضات این نظام را در فضا مد نظر قرار می­دهد. مکتب پست ­مدرن بیشتر به روابط سلطه و قدرت در فضاهای بخش ­بندی شده اشاره دارد؛ و مکتب پدیدارشناسی بیشتر به مفهوم تجربه­ زیستی در مکان توجه دارد وفضامندی در این­جا اهمیت ثانویه می ­یابد . همچنین، مکاتب سه­ گانه، از دیدگاه دکارتی درباره فضا و مکان به­ عنوان مقوله­ ای مطلق، فاصله می­ گیرند و به­ سوی فضا به­ مثابه فرایند و حوزه روابط و مکان به ­مثابه تجربه­ زیسته می ­روند.

مکان, فضا, پدیدارشناسی, مارکسیسم, پست مدرن