بررسی تاثیر نانو ذرات اکسیدروی و بتاگلوکان بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست تخریب پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ
عنوان مقاله: بررسی تاثیر نانو ذرات اکسیدروی و بتاگلوکان بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست تخریب پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ
شناسه ملی مقاله: JR_FSCT-18-114_015
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_FSCT-18-114_015
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
Shahin Sherafatkhah Azari - Department of Food Science and Technology, TabrizBranch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
Ainaz Alizadeh - Department of Food Science and Technology, TabrizBranch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
leila Roufegarinejad - Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Tabriz Branch, Islamic Azad University,Tabriz, Iran
Narmela Asefi - Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Tabriz Branch, Islamic Azad University,Tabriz, Iran
Hamed Hamishehkar - Professor, Drug applied research center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
خلاصه مقاله:
Shahin Sherafatkhah Azari - Department of Food Science and Technology, TabrizBranch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
Ainaz Alizadeh - Department of Food Science and Technology, TabrizBranch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
leila Roufegarinejad - Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Tabriz Branch, Islamic Azad University,Tabriz, Iran
Narmela Asefi - Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Tabriz Branch, Islamic Azad University,Tabriz, Iran
Hamed Hamishehkar - Professor, Drug applied research center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
با توجه به آثار نامطلوب بستهبندیهای بر پایه پلیمرهای نفتی، امروزه مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر (بیوپلیمرها) بیشتر مورد توجه مطالعات و صنایع مرتبط قرار گرفته است. البته در مقایسه با بستهبندیهای رایج، این نوع از بستهبندیهای جدید دارای نقاط ضعفی هستند که البته تا حدی با استفاده از روش تهیه کامپوزیت و بویژه استفاده از فناوری نانو تاحدی مرتفع شده است. از جمله رویکردهای جدید در این زمینه، گنجاندن نانوذرات فلزات و اکسید آنها جهت بهبود خصوصیات فیلم های بسته بندی مورد استفاده میباشد. از اینرو، در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات اکسیدروی (۰، ۵/۲ و ۵%) و بتاگلوکان (۰، ۱۰ و ۲۰%) بر ویژگیهای شیمیایی و میکروبی فیلم زیستتخریبپذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمامی فیلمها نسبت به نمونه شاهد، افزایش بازدارندگی هم نسبت به جذب رطوبت و هم نسبت به نفوذپذیری به بخار آب داشته است که این امر نویدبخش قابلیت بهبود فیلمهای زیستتخریبپذیر با استفاده از بتاگلوکان و نانوذرات اکسید روی میباشد. همچنین، با توجه به نتایج آزمونهای انجام شده میتوان گفت که فیلم های حاوی نانوذرات اکسیدروی خاصیت ضدمیکروبی داشته بطوریکه فیلم حاوی بالاترین سطح نانوذرات (۵%)، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را نسبت به سایر نمونهها در برابر هر چهار گونه میکروارگانیسم شاخص مورد مطالعه نشان داد از اینرو با توجه به نتایج به دست آمده از آزمایش های انجام شده، فیلم نانوبیوکامپوزیت با ۵ % درصد نانو اکسیدروی و ۲۰ % بتاگلوکان، به عنوان مناسبترین فیلم، جهت بسته بندی فیله مرغ معرفی میگردد.
کلمات کلیدی: Nanobiocomposite film, Gelatin, Zinc-oxide, β-glucan, Chicken fillet, فیلم نانوبیوکامپوزیت, ژلاتین, نانواکسید روی, بتاگلوکان, فیله مرغ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1832971/