مهدی قربانخانی - دانشجوی دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کیوان صالحی - دانشیار بخش تخصصی پژوهش و سنجش؛ دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی؛ دانشگاه تهران، تهران، ایران
ابراهیم خدایی - دانشیار، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی مقدم زاده - دانشیار، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مرضیه دهقانی - دانشیار، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نظام آموزشی در هرکشوری فراتر از توان، امکان و انگیزه های معلمانش توسعه نمی یابد. معلم، عامل اصلی اجرای برنامه های تربیتی در مدرسه است. هدف این مطالعه، شناسایی عوامل، ملاک ها و نشانگر های مناسب برای سنجش آمادگی معلمی در دوره ابتدایی است. بدین منظور مرور منظمی در پژوهش های پیشین در بازه زمانی ۲۰۰۰-۲۰۲۱ انجام شد و پایگاه های داده های علمی شامل پروکوئست، اریک، گوگل اسکالر، پایگاه مرکز داده های علمی جهاد دانشگاهی، پرتال جامع علوم انسانی و بانک اطلاعات نشریات کشور مورد جست وجو قرار گرفتند. پس از تدوین و اعمال ملاک های ورود و خروج و کنارگذاری مقالات نامتناسب با هدف پژوهش براساس بیانیه پریزما، ۶۷ مقاله باقی ماند. نتیجه بررسی مقالات به شناسایی ۱۹۱ نشانگر، ۲۱ ملاک و ۸ عامل اصلی منتهی شد. پس از دسته بندی یافته های مرحله مرور پیشینه، با مراجعه به کارشناسان در قالب مراحل فن دیمتل به عنوان یکی از انواع روش های تصمیم گیری گروهی بر اساس مقایسه های زوجی و قضاوت کارشناسان، میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری هریک از ملاک ها مورد محاسبه قرار گرفت؛ یافته ها بیانگر آن بود که ۵ ملاک اول به ترتیب میزان تاثیرگذاری شامل استعداد تدریس، حساسیت اخلاقی، تعهد و مسئولیت پذیری، تربیت عقلانی اخلاقی و پژوهش محوری است و همچنین با حذف میزان تاثیرپذیری ملاک ها و محاسبه خالص میزان تاثیرگذاری، برترین ملاک ها به ترتیب شامل پیش نیاز های اساسی معلمی، توانمندی های عمومی و برتر ذهنی، استعداد تدریس، ویژگی های نگرشی و عاطفی و مهارت های ارتباطی هستند. نتایج رتبه بندی ها نشان می دهد که ملاک های مربوط به عامل پیش نیاز های معلمی دارای بیشترین اثرگذاری هستند.

آموزش ابتدایی, آمادگی معلمی, استعداد تدریس, شایستگی های معلم, مرور منظم