عالیه کاظمی - ۱- دانشیار، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فاطمه سروندی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مسئله زمان بندی پروژه با محدودیت منابع یکی از مسائل بسیار معروف و مطرح در زمینه تحقیق در عملیات و مدیریت پروژه است. در پژوهش حاضر، این مسئله با در نظر گرفتن اهداف مهمی  شامل کمینه کردن زمان اتمام پروژه و همچنین کمینه کردن حداکثر هزینه انجام پروژه در یک روز مدل سازی شده است. در این راستا، تمامی روابط پیش نیازی ممکن بین فعالیت های یک پروژه موردتوجه قرار گرفته است. مدل پیشنهادی برای سه پروژه واقعی در اندازه های متفاوت و با استفاده از الگوریتم های فراابتکاری شامل الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی ازدحام ذرات و تکامل تفاضلی اجرا شده است. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان می دهد که الگوریتم تکامل تفاضلی برای پروژه های با مقیاس بزرگ و الگوریتم ازدحام ذرات برای پروژه های با مقیاس متوسط، از کارایی مطلوبی در مقایسه با الگوریتم ژنتیک برخوردار است. استفاده از الگوریتم های فراابتکاری برای حل پروژه های با مقیاس کوچک توصیه نمی شود.

زمانبندی پروژه, محدودیت منابع, الگوریتم ژنتیک, الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات, الگوریتم تکامل تفاضلی