محمدعلی فرجی - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، ایران
حسین رحیم پور بناب - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، ایران
علی کدخدائی - دانشکده مهندسی نفت، دانشگاه کرتین، پرت، استرالیا

امتیاز دهی ژئوفیزیکی توده سنگ (GSR)، که در این مطالعه برای مخازن کربناته معرفی شده است، یک امتیاز دهی تجربی از مقاومت ژئومکانیکی سنگ ها است. GSR یک امتیاز دهی از ۱۰ تا ۱۰۰ را فراهم می کند که مقادیر پایین مربوط به سنگ هایی هستند که از لحاظ مقاومتی و پایداری دیواره چاه ضعیف هستند و سنگ های شیلی و نیز سنگ های مخزنی با تخلخل و تراوایی بالا را در بر می گیرند. در مقابل، مقادیر بالای GSR در ارتباط با سنگ های بکر است که فاقد نقاط ضعف از قبیل شکستگی ها، ناپیوستگی ها و حفرات هستند. در این مطالعه، GSR با استفاده از معادلاتی که برای سنگ های آواری طراحی شده اند براساس نگارهای پتروفیزیکی محاسبه شده است. میدان مورد مطالعه، میدان گازی پارس جنوبی است که توالی کربناته پرمو-تریاس کنگان دالان در آن میزبان تجمعات عظیم گاز است. GSR محاسبه شده همبستگی بسیار خوبی با تخلخل و ضرایب الاستیک سنگ های کربناته مطالعه شده نشان می دهد. تمایز بین سنگ های مخزنی و بخش های شیلی غیر مخزنی به راحتی با کنار هم گذاشتن GSR و نگارهای چاه پیمایی امکان پذیر است. مقادیر بسیار پایین GSR که ارتباط خوبی با نگار پرتو گاما دارند، شاخص فواصل شیلی است. که این فواصل می توانند مسبب ریزش دیواره چاه، مچالگی لوله جداری و دیگر مشکلات وابسته به حفاری شوند. اگر مقادیر پایین GSR با نگار پرتو گاما ارتباط خوبی نداشته باشند، نشان دهنده توزیع بخش های مخزنی است. در انتها پس از محاسبه GSR، مقادیر آن با استفاده از یک مدل شبکه عصبی احتمالی از داده های لرزه ای سه بعدی پس از برانبارش میدان پارس جنوبی تخمین زده شده است. مقادیر بالای ضریب همبستگی بین GSR واقعی و مقادیر تخمین زده شده توسط شبکه عصبی، صحت مدل هوشمند را در تخمین GSR نشان می دهد. مکعب سه بعدی ساخته شده از GSR می تواند اساسی برای ساخت مدل های ژئومکانیکی بعدی در میدان گازی پارس جنوبی باشد.

امتیاز دهی ژئوفیزیکی توده سنگ, نگارهای پتروفیزیکی, پایداری دیواره چاه, شبکه عصبی احتمالی, داده های لرزه ای پس از برانبارش